Ocaktan, “Batı ahlâken çöküyor, ama bizim ahlakımız mükemmel!” başlıklı dünkü köşe yazısında şu yorumlarını dile getirdi: “Dinle ahlak arasında kuvvetli bir bağ olduğunu bildiğimiz halde neden arka kapıdan kaçarak ahlâkî sorumluluklarımızdan kurtulmaya çalıştığımızı anlayabilmek için, Batı ile İslâm dünyası arasında kısa bir karşılaştırma yapmak sanırım yeterli olacaktır. Oysa ahlâkî zaaflar içinde olduklarını tekrarlamaktan keyif aldığımız demokratik toplumlarda yolsuzluk yapan, rüşvete bulaşan en tepedeki devlet görevlileri dahil herkes yargı önünde hesap verir, hem de en acımasız şekilde. Medya da bu konuda en önemli denetleme güçlerinden birisidir.”

ACABA İKTİDARI ELEŞTİRİRSEM...

Karar yazarı şöyle devam etti:

“Yeri geldiğinde ‘Batılı ülkeler sadece kendilerine demokrat’ diyerek sorumluluklarımızdan kaçmak için bahaneler üretsek de gerçek şu ki; demokratik ülkelerde bireylerin en temel insanî hakları, özgürlükleri hukukun teminatı altındadır, basın özgürlüğü demokrasinin en temel denetim enstrümanlarından birisi olarak kabul edilmektedir. En önemlisi de bu ülkelerde hiç kimse, ‘Acaba iktidarı eleştirirsem gece yarısı polis kapımı çalar da, apar topar tutuklanır mıyım?” korkusu içinde değildir. Her gün ahlâktan, Allah’ın insanları hür olarak yarattığından, adaleti emrettiğinden söz ederiz, ama bireylerin ifade özgürlüklerinin önüne barikatlar kuran, hukukun üstünlüğüne riayet etmeyen, gerektiğinde yolsuzlukların üzerine perde örtmek için fetvalar üreten kirli yönetimlere destek vermekte de bir beis görmeyiz. Evet hurafelerimizi tekrarlamaya devam: Batı ahlâken çöküyor, ama bizim ahlâkımız mükemmel...”