Mücadele aracını şimdi kalem temsil ediyor. Kaba kuvvetin geçerli olduğu devirlerde, kılıç ile sembolize edilmiş. Beşeriyetten insanlığa geçiş hızlandıkça insanlık, ‘ilim ve fenlere dökülecek.’ Kim fikrini güzel bir şekilde belâgatın, edebiyatın, ilim ve fennin kanunlarına uygun ifade ederse o kazanacak. Fikir savaşları devam ediyor.

İNSANA ÇABASININ KARŞILIĞI VARDIR

Yine imtihan gereği, kim çok çalışırsa o kazanacak. Dini inancına göre değil; Allah, çalışıp çabalamasına göre muamele edecek. İhlâsla isteyen -şer ehli olsa bile- kazanacak.

Tâ Çin’de bile olsa aranıp bulunması, gereğince amel edilmesi istenen ilim bu gün insanların bir ‘tık’ ötesindedir. İnternet bütün dünyayı bir köy hükmüne getirdiği gibi, büyük bir kütüphane ve aynı zamanda fikir arenası haline getirmiştir.

İyi-kötü, güzel-çirkin, aydınlık-karanlık, iman-küfür mücadelesi bu ‘sanal âlemde’ de devam etmektedir.

KESKİN VE TESİRLİ KALEMLER

Yazı yazan asıl kalem değil, onun arkasında göze görünmeyen bir akıl ve anlayış sahibidir. Onun için gördüğümüz kalemler, yazıları oranında daima arkalarında gizli olup da onları işleten bir akıl âlemindeki anlayışlı sahiplerini, yani kendilerini tutanları gösterirler ki; gerçekte o kalemle o yazıları satıra dizip yazan onlardır. Fikir savaşçıları onlardır. Kalemden maksat da kendisi değil, o yazdıklarıdır.

Rabbimiz Elçisine diyor ki: “Sen önceleri, kitap nedir, iman nedir, bilmezdin.” (Şûrâ, 42/52) “Sen Kur’ân’dan önce ne bir kitap okuyor, ne de elinle yazıyordun.” (Ankebut, 29/48)

YEMİN OLSUN KALEME!

O Ümmi Habibini (asm) yalanlayanlara karşı ise, kaleme yemin ederek O’nu müdafaa ediyor: “Nûn. Kaleme ve (kalem tutanların) yazdıklarına andolsun ki (Resûlüm), sen -Rabbinin nimeti sayesinde- mecnun değilsin.” (Kalem, 68/1-2) İnananlar olduğu gibi, yalanlayanlar bu gün de var.

Efendimiz de (asm) kalem hakkında bize şu bilgiyi veriyor: “Haberiniz olsun ki, Allah ilk yarattığında kalemi yarattı da, ona “yaz” dedi. Kalem: “Ey Rabbim! Ne yazayım ki?” dedi. Allah: “Kaderi yaz” buyurdu. İşte o anda kalem olmuş ve sonsuza kadar olacak şeyleri yazdı.” (Tirmizi, Kader 17)

KUR’ÂN HAKKINDA ŞÜPHENİZ VARSA..

Şiir panayırlarının düzenlendiği, belâgatın ve şiirin revaçta olduğu bir zamanda Kur’ân, bütün edip ve şairlere meydan okudu: “Eğer kulumuza (Muhammed’e) indirdiğimiz (Kur’ân) hakkında şüphede iseniz, haydi onun benzeri bir sûre getirin ve eğer doğru söyleyenler iseniz, Allah’tan başka şahitlerinizi çağırın (ve bunu ispat edin).” (Bakara, 2/23)

Ne indirildiği zaman, ne de günümüze kadar kimse bir sûresinin bile benzerine nazire getiremedi, muaraza edemedi.

“Çünkü edipleri birkaç hurufatla muaraza edebilseydi, Kur’ân dâvâsından vazgeçerdi. Onlar da maddî ve manevî helâketten kurtulurlardı. Hâlbuki muharebe gibi dehşetli, uzun bir yolu ihtiyâr ettiler. Demek, muaraza-i bi’l-huruf mümkün değildi, muhaldi; onun için muharebe-i bi’s-süyufa mecbur oldular.”

Çünkü fikren mücadele edemeyenler kaba kuvvete başvurur.

GAZETENİN KIYMETİNİ BİLMEK

İman, Kur’ân dâvâsına gönül veren insanların fikir mücadelesinde ‘lahana yaprağı kadar bile olsa, bir gazete..’ demeleri boşuna değil. Tıpkı hava misali, varken varlığı pek hissedilmese bile kapatılıp gazetesiz kalınca, havasız kalmış gibi idrak ediyor insan. Risale, broşür, dergi, kitap, internet fikir savaşlarının birer kalesi hükmünde.

Gayesi vatan sathından sonra, dünya sathını da bir mektep yapmak olanlara ne mutlu! Teksir makinesine ‘bin kalemli Nurcu’ diyen bir Üstadın dâvâsına gönül verenlere ve internet sayesinde milyon kalemli Nurcu olma istidadında olan hakikat kahramanlarına selâm olsun.