Sa’d bin Muaz hayatının sadece altı yılını Müslümanlıkla geçirmesine rağmen, büyük hizmetler yapmış ve Peygamberimiz (asm) için; “Ensar içinde en sevgili olma” şerefini kazanmıştır.
Bedir ve Uhud Savaşına iştirak eden Hz. Sa’d, Hendek savaşında şehit olmuştur.
Hicretin 5. Senesinde yapılan Hendek savaşında Sa’d bin Muaz’ın tek bir duâsı vardı: “Rabbim muzaffariyetimizi gördükten sonra bana şahadeti nasip et.”
Savaş esnasında gözünü Sa’d bin Muaz’dan hiç ayırmayan bir müşrik vardı; Habban b. Kays…
Onu öldürmeyi kafaya koymuş fırsat kolluyordu. Sa’d cesurca savaşırken, Habban amacına ulaştı ve elindeki oku Sa’d bin Muaz’a isabet ettirdi.
Ok Sa’d’ın (ra) vücudunda derin bir yara açmıştı. Sa’d kendisinden akan kanları görünce bu okun şahadetine sebep olacağını anlayarak ellerini açtı ve şöyle duâ etti: “Yarabbi! Kureyşi mağlûp edene kadar hayatta kalmamı nasip et. Harp nihayet bulduğunda beni şahadet makamına yükselt.”
Hz. Sa’d’ın duâsı kabul oldu. Harp nihayetine kadar yaşamaya devam etti. Bir ara Resulullah (asm) ile karşılaştı:
“Ben şehit miyim ya Resulallah (asm)?” diye sordu.
Resulallah (asm)
“Allah (cc) seni şahadet makamına erdirecek.” buyurdu.
 Ve muzaffariyetten sonra vefat etti. Onun vefatı bütün sahabeleri hüzne boğdu. Bunu gören Resulallah (asm) onları teselli etmek için şöyle buyurdu:
“Onun şahadetiyle bütün arş ve ferş titredi.”