Çocukluğundan itibaren ilim, irfan, ihlâs, ümit ve heyecan dolu mizacı ve cesaretiyle “Kur’ân’ın sönmez ve söndürülmez mânevî bir güneş hükmünde olduğunu, ben dünyaya ispat edeceğim ve göstereceğim” idealiyle çalışmış.

Şam’da irat ettiği hutbede, İslam âlemine birinci düstur olarak ye’se, ümitsizliğe karşı “El-emel” yani İlahi rahmetten ümit beslemeyi tavsiye etmiş. Birinci Cihan Harbinde düşmana yaralanıp Rusya’da esaretinde, İstanbul hayatında ve Risale-i Nurların telif edildiği Barla hayatında ve sonraki yıllarda her türlü baskıya, zulme boyun eğmemiş, ümidini kaybetmeden Kur’an’ın ulvi hakikatleri ve manevi tefsiri Risale-i Nurları telif ve neşretmiş. 

Çağın fetret karanlıkları içersinde savaşların, ihtilalların, inkılâpların, buhranların kargaşaları içinde dünya manevi buhranlarla sarsılırken, dinsizlik cereyanları ve komünizm tehlikesine karşı Bediüzzaman, gelecekte yalnız ve yalnız İslam’ın hüküm ferma olacağını, iman ve Kur’an hakikatlerinin gönüllerde yer bulacağını müjde ederken, “Ümitvar olunuz. Şu istikbal inkılâbı içinde, en yüksek gür sada İslâm’ın sadası olacaktır!” diyordu. 

Ömrünü Kur’an davasına hasreden Üstadın, bütün hayat safhalarını tanımak, şahsiyetini anlamak, ilmini, iradesini, hizmetlerini öğrenmekle tanıyabiliriz. Bereketli ömrü, ilim meclislerinde, harp meydanlarında, esarette zindanlarında, hapse, nefye, zulme alındırış etmeden Rıza-i İlahi uğruna İslam’ın maruz kaldığı tehlikeleri bertaraf etmeye çalışmış ve başarmıştır. 

Eserlerindeki tahkiki iman dersleri, tevhit delilleri, aklı, kalbi, ruhu ikna eden hakikatler manzumesi insanlığa rehber olmuş, hidayet yolunu göstermiştir. Zihinleri meşgul eden, şüphe ve evham veren suallere ikna edici izahlar, deliller ve yöntemlerle her mesele vuzuha kavuşturulmuştur.

Dinsizliği meslek edinen mefkûre mensupları, filozoflar, materyalistler, Bediüzzaman’ın eserleri karşısında acizliklerini anlayınca, şahsını iftiralarla yıpratmaya, zehirleyerek yok etmeye ve hapsetmeye çalışmışlar. Bediüzzaman ve talebeleri mahkeme salonlarında nefis müdafaası yapmaya tenezzül etmemişler; cesaretle Kur’an ve iman davasını savunmuşlardır. 

Hayatında minnet kabul etmeyen, zekât, sadaka, karşılıksız hediye almayan Bediüzzaman, istikrarlı ve istikametli hayatının her safhasında iman ve Kur’an dersleri ile birlikte ihlâs, ibadet, ezkarla İslam’ın esaslarını ve Peygamberimizin (asm) sünnetlerini titizlikle ifa etmiş, bir Asr-ı saadet Müslümanı gibi yaşamış, insanlara numune-i imtisal olmuştur. Bediüzzaman’ı anlamak için Tarihçe-i Hayatını ve eserlerini okuyup mütalaa etmeliyiz. Onun geleceğe ümitle bakan saffı evvel talebelerini, Isparta kahramanlarını, nur postacılarının yolundan gitmeliyiz.  

Ülkemizde ve dünyada Bediüzzaman davasına gönül vermiş Nur Talebeleri, Risale-i Nurlardan aldıkları ilim, irfan, ihlâs ve sadakat dersleri ve “müspet hareket” düsturlarıyla hiçbir tahribata, ihtilala, kargaşaya tevessül etmezler. Hür ve demokrat düşünceyle vatan ve millet sevgisini esas alırlar.