Hz. İbrahim (as) oruç tutar ve orucunu da misafirleri ile açardı. Bir defasında üç gün misafir gelmemişti. Akşam vakti yoldan geçen bir yaşlı adamı evine davet etmek istedi. Adamla biraz konuştu. Mecusi olduğunu ve dininde çok mutaassıp olduğunu gördü. Yaşlı olmasına rağmen inançsızlığındaki ceheletinden ve batıl inancındaki taassubundan dolayı onu misafir etmek istemedi ve yoluna gönderdi. Bir müddet sonra yüce Allah Cebrail (as) ile Hz. İbrahim’i ikaz etti. “Ya İbrahim!  Benim kullarıma daha merhametli ve şefkatli olmalısın. Ben o kulum bana yetmiş sene isyan ettiği ve bana ibadet etmek yerine ateşe tapmayı tercih ettiği ve nimetlerime nankörlük ettiği halde onun rızkını kesmedim. Sen ise bir defa ona ekmek yedirmedin. Onu misafir edip gerekli hizmeti yapmazsan sana azap ederim.” buyurdu.
Bunun üzerine Hz. İbrahim (as) adamın peşinden koştu ve bir müddet sonra yakaladı. Kendisini misafir etmek istediğini söyledi. Adam kabul etmedi. Çok ısrar etmesi üzerine “Sırtında götürmek şartı ile” kabul etti. Hz. İbrahim (as) adamı sırtına alarak eve getirdi ve misafir etti. Bu duruma çok şaşıran adam sebebini sordu. Hz. İbrahim (as) “Allah’ın kendisini azarladığını” söyleyince çok etkilenen adam “Madem yüce Allah benim gibi değersiz ve isyankâr bir kul için peygamberini azarladı. Ben de hatamı anladım ve ateşe tapmaktan vazgeçtim, tövbe ettim ve Rabbimin rahmetine sığındım...” dedi ve Müslüman oldu.

PEYGAMBER KISSALARI

YENİ ASYA ARAŞTIRMA MERKEZİ