Anne, babayla başlayan ve kabir kapısında evlâtlar ve torunlarla son bulan dünya yolculuğu…
Bereketli, Kur’ânlı, imanlı, meşakkatli, bir o kadar da mutlu geçen bir ömür… Okul yaşlarında Kur’ân öğrenmenin yasak olduğu dönemde saklı gizli gidilerek Kur’ân-ı Kerîm’i öğrenen, okuma ve yazmayı da erkek kardeşlerinden öğrenen gayretli çalışkan, hamiyetli, ikramı seven, cömert insan Kâmile annem…
Evimizde küçüklüğümden beri Ramazan aylarında mukabele okunurdu. Kur’ân ziyafetini geçmişine bağışlar, evimizi eş, dost ve komşulara açardı annemiz. Yıllarca böyle devam etti, ta ki ihtiyarlayıncaya kadar.
Risale-i Nur Talebesi komşumuz vardı. Onların vesilesiyle iman hakikatleriyle tanışmıştık. Bunun akabinde Bursa’ya taşındık. Gelirken bize Bursa Yeni Asya Bürosu’nun telefon numarasını vermişti komşumuz. Yerleştikten sonra verilen numarayı aradık. Bursa’ya taşındığımızı, derslere katılıp cemaatle tanışmak istediğimizi söyledik. Ders günü Sami Pala Abi ve hanımı Semiha Teyze arabalarıyla gelerek bizi alıp derse götürdüler ve böylece Bursa cemaati ile tanışmış olduk.
O zamanlar dersler evlerde yapılır, salonlar dolusu cemaat olur ve ikramlar yapılırdı. Annem de ders sırası bizde olduğunda yöresel yiyeceklerden yapardı, bu da cemaat kardeşlerinin hoşuna giderdi. Güneydoğu insanının ikramdaki cömertliği annemde de mevcuttu. Misafirlerine herşeyin en iyisini, güzelini bol olarak ikram etmeyi, misafirlerini Allah’ın verdiği nimetlerin en güzeliyle ağırlamayı çok severdi. O yıllarda kandil geceleri sabaha kadar evlerde ihya edilirdi. Bizler cemaatçe evimizde o Nurlu gecelerin güzelliğini defalarca yaşamışızdır. Hadiye Teyze, Sabiha Teyze ve bizim Kâmile annemizin evinde unutulmayacak, hatıraları hep süsleyecek kandil geceleri yaşanmıştır.
Annemin evi dershane ile karşı karşıya idi, böylelikle irtibatta kuvvetli idi. Talebe iftarları, kandil gecesi ve bayramlaşma programlarına ev sahipliği yapmıştır annem elinden geldiğince. Derse gitmeyi severdi, yaşı ilerlemesine rağmen semt derslerine arabayla götürürdüm, gidemediği zamanlarda cemaati sorar ilgilenirdi. Son zamanlarda telefonla arayıp nasılsın diye soranlara “Artık yolun sonuna geldik, günümüzü bekliyoruz.” diye cevap veriyordu.
Rabbim günahlarını affetsin, kabrini Cennet bahçelerinden bir bahçe eylesin, Peygamberimize (asm) ve Üstadımıza komşu eylesin inşaallah. Amin. Biz annemizden razı idik Allah da ondan razı olsun değerli Nurlu annem…