"Bu asırda İslâma, Kur'ân'a en iyi hizmet nasıl yapılır? En kısa, zararsız, tehlikesiz yol hangisidir? Nasıl bir metot kullanmalı ki insanlar, İslâmı en kolay ve en güzel bir şekilde öğrensinler?" sorusu, İslâma hizmeti gâye edinen herkesi, ister istemez düşündüregelmiştir. Hele hele ilim ve teknolojinin hız kazandığı çağımızda yeni çözüm ve arayışlar içine girmek bir zaruret olmuştur.
İşte bu maksatla 1977 yılında Amerika'da değişik İslâm ülkelerinden gelen üç bini aşkın bir talebe grubunun bulunduğu bir konferansta İslâm dünyasında isim yapmış Mevdûdî, Hasan el-Bennâ, Malik bin Nebî'nin İslâmı tebliğ metodları anlatılır, üzerinde tartışmalar yapılır. Yıllarını Amerika'da İslâma hizmet vermekle geçiren Süleyman Kurter de, Bediüzzaman Modeli adı altında Bediüzzaman'ın tebliğ metodunu anlatır ve orada bu metod 'Nursî Modeli' adı altında kabul görür.
Bu metodun bazı özelliklerini kaydetmek gerekirse şunları söyleyebiliriz:
* Görev sadece tebliğdir; şartlarına uygun tarzda ve en güzel bir biçimde yapılır ve sonuç Allah'a bırakılır.
* İhlâs sırrına dayanılır; sadece ve sadece Allah rızası gözetilir.
* Sahabe mesleği gibi doğrudan doğruya hakikate yol açılır.
* Kendi imanını ve başkalarının imanını kurtarmak ve kuvvetleştirmek için çalışılır.
* İmandan sonra takva ve amel-i salih esas alınır. İman tahkîkîleştirilerek, takva ve amel-i salihte ilerlenir.
* Farzlara dikkat, büyük günahları terk ve Sünnet-i Seniyyeye uymak esastır.
* Hiçbir zaman zora başvurulmaz; birebir ikna metodu kullanılır.
* Din, değil siyasete, hiçbir şeye âlet edilmez.
* Fert yerine cemaat, şahs-ı mânevî, meşveret baz alınır. Bâkî bir hakikat, fani şahıslar üzerine binâ edilmez.
* Benlik, enaniyet, şan-şöhret, gösteriş ve makam sahibi olmak, insanların teveccühünü kazanmak yerine iman ve Kur'ân'a hizmetkârlığa yer verilir. Maddî ve mânevî hiçbir makam araç yapılmaz.
* Sadakat, sebat ve metanet esastır; müfritâne irtibata önem verilir.
* Hizmet dört temel üzerine oturur: Allah'a karşı acz ve fakrını hissetme, insanlara ve mahlûkata şefkatle eğilme ve kâinat kitabını tefekkür.
* Tahrip ve tecavüze yer yoktur; müdafaa ve tamir vardır.
* Dostluk ve kardeşlik; tesanüd ve dayanışma; başka mesleklere düşmanlık yerine kendi mesleğine muhabbetle hareket edilir.
* Her ev bir medrese-i Nuriye olur.
* Namaz sonrası tesbihat ihmal edilmez.
04.01.2008
E-Posta:
[email protected]
|
