Ne yaparsak yapalım, ölüm gerçeğini hayatımızdan silip atamayacağız. Mezarlıkları şehirlerin dışına iteleyerek ölümden kaçabileceğimizi sandık ancak bu mümkün olmadı. Çünkü ölüm sağcı-solcu, ünlü-ünsüz, aydın-cahil, Müslüman-dinsiz ayırt etmeden herkesin kapısını çalmakta. Sevdiğini kaybeden insanın ideolojisi olmaz, acısı olur. Ve bu acıyı yaşarken de farklı yollarla tesellî arar.

Ölümü ölümden kaçarak, ekranlardan, neşriyattan uzak tutarak görmezden gelmek, insanları kandırmaktan başka bir şey değildir. Çocuklara da anlatacağız, yaşlılara da. Gençleri de her an yüz yüze oldukları bu gerçek hakkında bilgilendireceğiz. Evet, bu gerçek, lezzetleri bitirecek, yüzümüzü ekşitecek, rahatsız edecek bizi ama bunu öteleyerek, kaçarak değil kabullenerek, anlamaya gayret ederek idrak edeceğiz. Çünkü başka çaremiz yok.

(Yazar Tahir Sağır)

Ortak sonumuz

Ölümlülük herkesin ortak sonu ve sorunu. Yine de bütün tüketim kültürü ölümü ve yaş almak, yas gibi ölüm korkusuyla bağlantılanabilecek her şeyi gözden ırak tutmak üzerine kurulu. Sonsuz bir gençliğe sabitlenmek mümkünmüş gibi yaşamak ve yası bildik ritüellerle geçiştirmek, böylece hep anda kalmak öğütleniyor.

“Bugün Geri Kalan Hayatının İlk Günü” vb. başlıklı kitapların kitapçıların ön raflarından hiç düşmemesinin başlıca sebebi, hayatla ölümü bir süreklilik değil, birbiriyle savaş halinde görmenin hayatı kolaylaştırabileceği bilgisi. Halbuki ölüm bilgisiyle barışmak, onu hayata dahil saymak belki hayatı da güzel ve anlamlı kılmanın daha iyi bir yolu.

(Senarist Zehra Çelenk)

Mezarlıklar huzur verici

Eşimle birlikte mezarlıklarda yürüyüş yapmayı sevdiğimizi söylediğimde, genellikle şaşkın bakışlarla karşılaşıyoruz. Birçok insan bunun garip ve hastalıklı bir alışkanlık olduğunu düşünüyor. Bazıları ise ölen yakınları ziyaret etmedikçe bunun bir anlamı olmadığını savunuyor.

Mezarlıklar, ölüleri anmak, huzur bulmak ve düşüncelere dalmak için sakin bir ortam sunuyor. Hem de hiçbir maliyet gerektirmiyor. Eşim ve ben mezarlık yürüyüşleri yaparak kendimize zihinsel bir mola verme, kendimizle bağlantı kurma ve anda kalma fırsatı sunuyoruz.

(ABD’li yazar Mar Yvette)