Biliyoruz ki, şer gibi görünen şeylerde de bir hayır vardır.
Bu hakikati bilmeyenler, kötülüklere ve şerlere isyan ederler. Esasında bunlar hayata isyan ederler. Zat-ı Zülcelâl olan Allah’ın rahmetini itham ederler. Oysa, hayata isyan etmek, Allah’ın rahmetini itham etmek hiçbir kimseye bir fayda sağlamaz. Bu bağlamda Üstad Bediüzzaman, “Kaderi tenkit eden, başını örse vurur, kırar. Rahmete itiraz eden, rahmetten mahrum kalır” der.
Evet hayat bir rahmettir. Hele hele sağlıklı bir hayat en güzel bir rahmettir. Bunun için rahmete itiraza hiç hakkımız yoktur. Bu bağlamda yine şerde hayır olduğunu bilen insanlar kadere isyan etmezler. Onlar imanlı, inançlı insanlar olduklarından, şerre kızmazlar, şu güzelim hayatımıza küsmezler. Hiçbir zaman rahmeti tenkid etmezler. Onlar ancak bu günahlara karşı sürekli olarak, tedbirlerini alırlar. Bilirler ki, tedbir bizlerden, takdir Yüce Allah’tandır. Şerde hayır olduğunu bilen mü’min kimse, buna rağmen şer gelirse, onu rahmetten bilir. Bu şerri, Allah’ın takdirinden bilir, isyan etmez. Daima şükreder. Çünkü onun aslî görevi şükürdür. Kaderi tenkit etmek, kadere itiraz etmek değildir. Çünkü, kaderi tenkit eden başına belâ bulur. Şerden kurtulmanın çaresi vardır. Bu da iman ve ubudiyettir.
Allah’ın emirlerine sımsıkı sarılmak ve Sünnet-i Seniyyeye tabi olarak yaşamaktır. Çünkü, sünnet edeptir. Her meselesi nurdur, edeptir.
Kemalatın ve olgunluğun menşei, Peygamberimizin (asm) sünnetidir. Bütün yavrulara annelerini lütfeden ve annelerinin şefkatiyle yavrulara şefkat eden ve terbiye eden Allah’dır. Hayat boyu kendisine seveceği insanlar bağışlayan O’dur. O insanlara merhametlidir, asla zulmetmez. Ebedî Cenneti bütün güzellikleriyle bir rahmet cilvesi olarak bize takdim eden Rabbimiz, hastalıkları ve belâları bir zulüm olsun diye vermemiştir. İşte böyle merhametli bir Yaratana iman ile bağlanıp, O’nu tanıyıp hastalığın masum diliyle, acı ve gözyaşı içinde Yüce Allah’a niyazda bulunmalıyız.
Hastalık, bir dert değil, belki bir nevi dermandır. Daima kadere razı olmalı. Akıllı insan iman ve azimle çalışır. Ekmeğini taştan çıkarır. “Bilesiniz ki Allah dostlarına asla korku yoktur; onlar üzüntü de çekmeyecekler ﴾Yûnus Sûresi, 63-64﴿” âyeti bize büyük bir ümit kaynağıdır.