“Şimdi demokrasi zamanı” başlığıyla “güçlü parlamenter sistem işbirliği”ndeki altı partinin kamuoyuna deklare ettiği “anayasa teklifi”, yasamanın güçlendirilmesi ve yürütmenin, kamu yönetiminin demokratikleşmesiyle ekonomiden adâlete, temel hak ve hürriyetlerden güvenliğe, eğitimden sağlığa her alandaki çöküşün tamiri vaadiyle “demokratik Türkiye”nin yapı taşlarını oluşturuyor.
Öncelikle “tek kişilik ucûbe rejim”de tepeden “tâlimatlar”la bağımsızlık ve tarafsızlığını kaybederek hukukun üstünlüğünün güvencesi olmaktan çıkan yargının bağımsızlık ve tarafsızlığının sağlanıp vesâyetten kurtarılması; yolsuzluk, hırsızlık, rüşvet, ihaleye fesad karıştırma, kamu malını peşkeşin -Külliye’den uzaklaştırma ya da “affını isteme”yle kurtarılma çarpıklığı yerine- Yüce Divan’da ve mahkemede yargılanması büyük ehemmiyet arz ediyor.
Keza siyasi partiler üzerindeki tahakkümün kaldırılması; AKP iktidarında, özellikle “tek kişilik yönetim”de tam bir partizanlıkla siyasi rakiplerini kelepçelemeyle cezalandırma aracı olarak suiistimal edilen “kayyım” atamasının tâdili, seçilmiş yerel yöneticilerin Danıştay - yargı kararı olmadan seçimle hak kazandıkları görevlerinden alınmalarına son verilmesi; uzaklaştırma süresinin sınırlandırılması önemli.
HSK, YÖK, YSK VE RTÜK’ÜN TÂDİLİ…
Bu kapsamda savunmanın güçlendirilmesi, hâkim teminatının temini, yüksek yargının, Anayasa Mahkemesinin yapısına ve üyeliğine dair düzenlemeler ile HSK’nin yineden teşkili, kararlarının yargıya açılması hukukun üstünlüğüne ilişkin tâdilatların başında geliyor.
Darbe ürünü YÖK’ün kaldırılıp yerine üniversiteler arası koordinasyonu sağlayan bir kurulun teşkili; basının, sivil toplum örgütlerinin, düzenleyici ve denetleyici kurumların baskılardan kurtarılması perspektifiyle siyasi iktidarın yanlışlarını eleştiren medyaya “tepeden tâlimat”la ceza üstüne ceza yağdıran RTÜK’ün yapısının düzeltilip üyelerinin basın meslek kuruluşları, basın mensupları ve Yüksekögretim Üst Kurulunun hukuk ve iletişim fakültelerinin öğretim üyeleri arasından gösterecekleri adaylar içinden Meclis’in üye tamsayısının üçte iki çoğunluğuyla seçilmesi demokratikleşme adımları arasında yer alıyor.
Bu arada “tepeden direktifler”le âdil olmayan kararları alan, sandıkların açılmasına beş kala tam bir garabetle iki buçuk milyon “mühürsüz oyu” yasaya açıkça aykırı olarak “geçerli” sayan, sırf iktidar partisinin “bir şey olmadıysa kesinlikle bir şeyler oldu” çarpık çıkışıyla AKP’nin kaybettiği Büyükşehir Belediye Başkanlığı seçimini iptal oldubittisini dayatan Yüksek Seçim Kurulu’nun (YSK) yapısının düzeltilmesi diğer bir demokratikleşme adımı.
“‘TEK KİŞİLİK REJİM’İN ENFEKTE ETTİĞİ SİSTEMİN ISLÂHI”
Kısacası, “demokratik anayasa taslağı”, Kanun-u Esasi’den bu yana demokrasinin darbelerle katledilip ara dönemlerle inkıtaa uğratılması yıkımına ve “otoriterliğe” karşı istişâre ve ortak akılla, “hürriyet esas, sınırlama istisnadır; tereddüt halinde yorum hürriyet lehinde yapılır” hükmüyle temel hak ve hürriyetler bütünlüğünde demokrasinin olmazsa olmazı ifade ve basın hürriyetinin güvenceye alınması yeni sistemin temel esasını oluşturuyor.
DP Genel Sekreteri Doç. Dr. Serhan Yücel’in beyânıyla “tüm sistemi enfekte eden “tek adam rejimi” üzerine kurgulanan ‘yürütme’nin konforu için işlevsiz bırakılan yasama ve yargının demokratikleştirilmesiyle ıslahı” plânlanmış. Ve bir “toplumsal sözleşme” olarak topyekûn toplumla müzâkereyle tekmil edilip millet irâdesinin temsilcisi Meclis’e sunulacak olması demokratikleşme irâdesının istikametini ortaya koyuyor.
Neticede, demokratik muhalefetin “anayasa önerisi”, seçim öncesi “seçim ittifakı”, sonrasında “koalisyon protokolü” - “hükûmet programı” ile “parlamenter demokratik sistem”e geçişin “yol haritası”nın zemini ve “demokratik mutâbakatı” olarak millete taahhüd ediliyor.
Haydi hayırlısı…