Peygamberimizi (asm) sevindirecek amellerle sevgisine, şefaatine, duâsına nail olabiliriz inşallah. Çocuklara, mazlûma ve bütün insanlara sevgi, şefkat, iyilik kapılarımızı biz de bu mübarekler gibi açarsak neden olmasın.
Hz. Fatıma binti Esed Hz. Ebû Talib’in eşi, Hz. Ali’nin (ra) annesi, Resulullah’ın (asm) yengesiydi. O Fahri Kâinat Efendimizin üzerine titreyen, kendi evlâtlarından önce onunla ilgilenen, giydiren, yediren bir anneydi. Annesinin yokluğunu aratmamaya çalıştı. Emanete en güzel şekilde baktı. O iyiliği ve şefkatiyle anne olmuştu Habibullah’a (asm). Annesi gibi severdi onu Efendimiz(asm). Muhacir olan bayanlardandı. O’nun, Resûlallah’ın (asm) kızına kayınvalide olmasıyla saadetine saadet eklenmişti. Hz. Fatıma’yı üzmemek için gayret gösteriyordu. Gelini de aynı gayreti ve sevgiyi kayınvalidesi için gösteriyordu. Gelinin kaynanaya, kaynananın geline nasıl davranması gerektiğinin en güzel örneği, bu mübarek kadındı. Bugün yaşanan gelin-kaynana çekişmeleri, geçimsizlikleri ve huzursuzluklarına karşı en kesin çözüm, aile saadetine en güzel örnek, o iki Fâtıma annelerimizin hane-i saadetleridir.  
Hz. Fatıma binti Esed, iyiliği ile bilinen, şefkat, sevgi, merhamet dolu bir kadındı. Elinde olanı mazlûma, muhtaca dağıtırdı. Vefat ettiğinde Peygamber Efendimiz (asm) hüzünlenmiş. Gömleğini ona kefen yapmaları için vermişti. Cenaze namazını kendisi kıldırmıştı. Hz. Fatıma binti Esed’in kabri genişti. İçine girip bir süre kaldı. Sonra gözleri yaşlı kabirden çıktı. Peygamberimizin (asm) vücudunun temas ettiği kabir elbette cennet bahçelerinden bir bahçe olurdu. Resûlullah (asm) bu yaptığını şöyle ifade etti: “O benim annemdi. Amcam Ebû Talib’den sonra bu kadıncağız kadar bana iyiliği dokunan başka bir kadına rastlamadım. Ona cennet elbiselerinden giydirilsin diye gömleğimi kefen olarak giydirdim. Kabir hayatı kendisine kolay ve rahat gelsin diye de bir müddet kabrinde uzandım.”
Sonra sevgili annesi için şu duâyı yaptı:
“Allah sana merhamet etsin ve seni hayırla mükâfatlandırsın! Anneciğim, Allah sana rahmet etsin. Annemden sonra bana annelik yaptın. Kendin aç kalır, beni doyururdun. Kendin giymez beni giydirirdin. En iyi nimetleri kendin yemez bana tattırırdın. Bunu da ancak Allah rızası ve ahiret yurdunu umarak yapardın.
Allah hem dirilten hem de öldürendir. Allah’ım, annem Fatıma binti Esed’i affet, kabrini genişlet. Ben Resulünün ve benden önceki peygamberlerinin hakkı için duâmı kabul buyur, ey merhametlilerin en merhametlisi olan yüce Allah!”
Biraz sonra Efendimiz (asm) tebessüm etti ve şu müjdeyi verdi:
“Cebrail (as),’ bu kadın cennetliklerdendir.’ diye bana haber verdi. Ayrıca yüce Allah,  meleklerinden 70 binine, bu kadının cenaze namazını kılmalarını emretti. Melekler de onun cenaze namazını kıldılar.”
Allah ondan razı olsun.
İşte emanete sahiplik, işte Allah rızasını gözetmek ve işte Allah Resulü’nün (asm) vefası.
Allah onların yolunda gitmeyi ve onlara komşu eylesin bizleri. Amin.

ARZU KONAN
[email protected]