Derse geçmeden önce, herkese, günaha dair bir soru sorun dedi. Ve onlarca soru gündeme geldi. Mesela, neden günah var, günahı düşünmek günah mı, neden günahlar büyük ve küçük oluyor, günahı işlemeye sevk eden duygular nelerdir, günahlardan nasıl kurtulabiliriz, nasıl tevbe etmeli gibi onlarca soru soruldu. Sonra da İkinci Lem’a başta olmak üzere, peygamber kıssalarından bölümler okundu.

Peki günah nedir, neden yaparız hiç merak ettiniz mi? Günahın kelime manası, cezayı gerektiren amel, dine aykırı hareket, Allah’ın yasak ettikleri gibi anlamlara geliyor.

Risale-i Nur’da ise günah; “Günahlar hayat-ı ebediyede daimi hastalıklardır; bu hayat-ı dünyeviyede dahi kalp, vicdan ve ruh için manevi hastalıklardır.” şeklinde geçmektedir. Demek ki, günahlar ebedi hayatı da, dünya hayatını da olumsuz etkileyen bir özelliktedir.

İkinci Lem’a, tam da günahları değişik boyutlarıyla ele alan bir eserdir. 

Eyyüb Aleyhisselâm, münacatında istirahat-ı nefs için dua etmemiş, belki zikr-i lisanî ve tefekkür-ü kalbîye mani olduğu zaman ubudiyet için şifa taleb eylemiş. Biz, o münacat ile -birinci maksadımız- günahlardan gelen manevî, ruhî yaralarımızın şifasını niyet etmeliyiz. Maddî hastalıklar için ubudiyete mani olduğu zaman iltica edebiliriz. Fakat mu’terizane, müştekiyane bir surette değil, belki mütezellilane ve istimdadkârane iltica etmeliyiz. Birinci Lem’a, Beşinci Nükte, Birinci Mesele’de konu bu yönüyle örneklendirilmektedir. 

On İkinci Lem’a’da, günahların çeşitliliği ile ilgili de şöyle bir ifade geçmektedir: “Ehl-i Cehennem ise; nasıl ki dünyada gözüyle, kulağıyla, kalbiyle, eliyle, aklıyla ve hâkeza bütün cihazatıyla günahlar işlemiş ise; elbette Cehennem de onlara göre elem verecek, azab çektirecektir.”

Risale-i Nurlar bize günahları, onlardan korunmak için tanıtırken, aynı zamanda işlenmiş günahlardan kurtulmak için tevbeyi öğretmektedir.

Günahla ilgili Hz. Ömer döneminden şöyle bir hikaye anlatılır: Hz. Ömer zamanında sürekli mescide gidip gelen, ibadete ve taate düşkün bir genç vardı. Bu gencin birden bire mescidden ayağı kesilir. Bunun üzerine Hz. Ömer gencin nerede olduğunu araştırır ve o gencin vefat ettiğini öğrenir. O genç eve gidip gelirken bir gece kötü bir kadın musallat olur ve o genci ağına çekmeye çalışır. Fakat o gencin aklına da (Araf suresi 201) ayeti gelir. Böyle bir düşüncenin heyecanı ile kalbi durur ve oracığa yığılıverir. Bunun üzerine Hz. Ömer, gencin kabrinin başına giderek (Rahman Suresi 46) ayetini seslendirir. Bunun üzerine mezardan herkesin duyabileceği bir ses gelir ve o ses: “Ey emir-el müminin! Allah bana iki Cenneti de verdi” diye seslenir.