Ankara - Mehmet Kara
[email protected]

Anayasa Mahkemesi, resmî ilân ve reklamların dağıtımını yapan Basın İlan Kurumu’nun (BİK) ilân ve reklam kesme cezası verme yetkisine ilişkin düzenlemeyi, hangi durumlarda ceza verilebileceğinin açık şekilde düzenlenmemiş olması sebebiyle iptal etti. Kanun’un 49. maddesinde öngörülen yaptırımın, resmî ilân ve reklam kesme cezası gerektiren fiillerin ve bu fiillere karşı öngörülen ceza miktarlarının en azından çerçevesini çizmediği, belirli bir açıklık ve kesinlikte olan bir kural niteliğini taşımadığı vurgulandı. Anayasa Mahkemesinin konuya ilişkin kararı Resmî Gazete’de yayınlandı.

Sınırsız yetkiye Anayasa freni

Mahkemenin gerekçesinde, “Kural kapsamında gazete, dergi ve internet sitelerinin yaptırım uygulanmasını gerektirecek eylem ve işlemlerinin hangi hususlara ilişkin olabileceği ve öngörülen yaptırımın bu eylem ve işlemlerden hangilerine hangi sürelerle ve ne ölçüde uygulanabileceği hususunda bir çerçeve çizilmeksizin, Kanun’a yapılan genel bir atıfla Kuruma yaptırım uygulamayı gerektiren eylem ve işlemleri belirleme yetkisi verildiği anlaşılmaktadır” denildi. Anayasa Mahkemesi, maddedeki, “Kurum kararlarına karşı yapılacak itiraz üzerine basit yargılama usulü kapsamında verilen kararın kesin olduğunu düzenleyen kuralı da “hükmün denetlenmesini talep etme hakkına sınırlama getirdiği” gerekçesiyle iptal etti.

Gazeteciler Cemiyeti başvurmuştu

Gazeteciler Cemiyeti’nin, Basın İlan Kurumu’nun resmî ilân kesme cezalarına karşı açtığı davaya bakan Bakırköy 9. Asliye Hukuk Mahkemesi, davada uygulama konusu olan Basın İlan Kurumu Teşkiline Dair Kanun’un 49. maddesinin, Anayasa’ya aykırı olduğu kanısına vararak, iptaline karar verilmesi istemiyle Anayasa Mahkemesi’ne taşımıştı. Başvuru kararında özetle, itiraz konusu kurallarla resmî ilân ve reklam kesme cezalarına ilişkin koşulların çerçevesinin çizilmediği, yaptırım ve ceza öngören kuralların belirli bir açıklık ve kesinlikte düzenlenmediği, resmî ilân ve reklam kesme yaptırımının kapsamı belirlenirken ölçülülük ilkesinin gözetilmediği, basın etiğinin korunması amaçlanmakla birlikte bu korumanın çerçevesinin netleştirilmesi gerektiği belirtilerek, kuralların Anayasa’nın 13, 26, 28. ve 29. maddelerine aykırı olduğu ileri sürülmüştü.