Misâl: Bu vatandaki Türkçülük, Kürtçülük, Atatürkçülük gibi. Ve elbette ki “Din adına siyaset” de aynı cümleden olup, maalesef en zararlı, en tehlikeli olanıdır.

Dinî ve mukaddes değerlerin istismar ile dünya işlerine âlet edilmesi, bilhassa zayıf, sönük ve sathî bilgilere sahip olanları bütün bütün dinden soğutur. Buna sebebiyet veren ise, şüphesiz çok ağır bir vebâlin altına girmiş olur. O insanın dinden soğuduktan sonra işleyeceği bütün hata ve günahlara, onun bu haline sebep olan kişi pay hisse sahibi olur. Bu ise, taşınacak, altından kalkılacak bir vebâl değildir.

İşte, siyasetin alabildiğine ısınmaya ve ısıtılmaya başlandığı şu günlerde, bilhassa bu noktaya dikkat ve hassasiyet göstermek icap ediyor. Mütehayyir kişiyi kendi siyasetimize ısındırıp yakınlaştırma hırsıyla hareket ederken, belki de bilmeyerek ve farkına varmayarak, o kimseyi dinden soğutmaya, yahut dinden uzaklaştırmaya sebep olma ihtimali söz konusudur. Üstelik, bu çok kuvvetli bir ihtimaldir. Nitekim, II. Meşrutiyetin ilk yıllarında (1908-9) bu tür hallere şahit olan Said Nursî, “dinde hassa, muhakeme-i akliyede noksan” kimseleri şiddetle uyarma ihtiyacını duymuştur.

Münâzarât isimli eserinin ortalarında, bilhassa damgacılara, ifşâcılara, dini kendi tekelinde görüp başkasının bundan mahrumiyetini lanse edenlere, dinin mukaddes değerlerini kendi siyaseti için kullanıp başkasını dinden uzak, yahut küfür ehli gibi gösteren gafillerin kafasına adeta tokmakla vururcasına şöyle bir ihtarda bulunuyor: “Ey bîinsaflar! Gördünüz, nasıl bazı bîçarelerin dalaletine sebep oluyorsunuz.”

Risâlelerdeki benzer bahislerde, söz konusu bîçarelerin dalaletine sebep olmamak için, fevkalâde mühim daha başka hatırlatmalar da var. Özetle deniliyor ki: Dinin mukaddes değerlerini kendi tekelinizdeymiş gibi görmeyin; başkasının da bundan mahrumiyetini ileri sürüp, onları dinden soğutmayın, dinin aleyhine sevk etmeyin. Din, umumun mukaddes malıdır. Bir partinin inhisarında değildir ve olamaz. Din tahdit, tahsis, inhisar (ipotek) kabul etmez. Siz de bu düsturlara uyunuz. Aksi yönde giderseniz, din düşmanından (adüv-ü dinden) daha muzır, daha zararlı bir hale gelmiş olursunuz.

Elhasıl: Vartalara düşmemek ve ağır vebâllerin altına girmemek için, başta Münâzarât olmak üzere, hem Eski Said dönemi eserleri, hem de Üçüncü Said dönemi lâhika mektuplarını öncelikle nefsimize hitaben okuyup mütalaa etmekte büyük fayda ve maslahat var.

***

GÜNÜN TARİHİ 14 Mart 1992

Geleceği kurtarma çabası

Birleşmiş Milletler tarafından kısaca “21. Yüz yılı kurtarma”, daha açık bir ifade ile “Kirlilik tehdidi altındaki 21. Yüzyılın kurtarılması ve gelecek nesillere daha temiz, daha mutlu, daha huzurlu bir dünyanın emanet edilmesi fikrinin olgunlaştırılması” maksadıyla, Brezilya’nın Rio de Jeneiro şehrinde, 14 Mart 1992’de özel bir organizasyon düzenlendi. Orada düzenlenen “Dünya Zirvesi”ne (The Earth Summit) 152 ülkenin hükümet ve/veya devlet başkanları katıldı.

Küresel ısınma, ozon tabakası, su ve çevre kirliliği gibi hayatî konuların gündeme getirildiği zirvede, alınması gerekli çeşitli tedbirler görüşüldü, konuşuldu, tartışıldı...

Bu toplantıda müzakere edilen ve hiç olmazsa üzerinde “fikrî uzlaşma” sağlanabilen noktalar, bilâhare bir deklarasyonla dünyaya açıklandı.

Aynı yılın Temmuz ayında yine Rio de Jeneiro’da imzalanan “Rio Deklarasyonu ve Gündem 21” başlıklı metinde, bütün insanların dikkatine sunulmak üzere, organizasyonun maksadını içine alan öncelikli hususlar açık maddeler halinde ayrıca deklare edilmiş oldu.