Tarih boyunca sahavet sahibi cömert, eli açık insanların ihsan ve ikramla yaptığı ziyafetler, şefkat ve merhametle yardımları sitayişle hikâye edilmiştir. Kimseye bir şey vermeyen, sadece nefsini düşünen, bencil, cimri, tamahkâr, bahil insanların pinti davranışları toplumda istihza ile anılmıştır. 

Cömertliğin bolluğa, berekete, zenginliğe ve Rıza-i İlahiye vesile olduğu gibi cimriliğin insanı bulunduğu toplumda küçük düşürdüğü, alay konusu olduğu, kendisine ve başkasına hayrı dokunmayan varlığın heder olup gittiğinin misalleri çoktur. Cimriliğiyle tarihe geçmiş, sıkıntı içinde ömrünü geçirmiş Nekes Tamburi’nin insanları istihza ile güldüren hikâyesinde alınacak ibretli dersler vardır. 

Asıl adı Ebülkasım Tamburi olan Bağdat’lı zengin adam, daha sonra cimri ve noksan anlamında Nekes Tamburi namıyla meşhur olmuş. Nekes, yeniye para vermemek için pabuçlarına dikiş üstüne dikiş, yama üstüne yama yaptırmış. Böylece çok para biriktirmeye çalışırken, o kirli, yamalı, eski ayakkabısı yüzünden Tamburi’nin başına gelmedik kalmamış. Biriktirdiği paraları, pabuçları yüzünden ödediği cezalara gittiği gibi halk arasında alay konusu olmuş.

Nekes Tamburi, bir sabah hamama yıkanmaya gitmiş. Orada ayakkabı tamircisi ile karşılaşmış. Tamirci, ayakkabısını göstererek bunları tamir edeyim biraz eskimiş, yırtılmış, diye şaka yapmış! Tamburi, hamamdan çıkarken ayakkabılarını bulamamış. Ayakkabı tamircisinin götürdüğünü sanarak ayakkabısı tamir oluncaya kadar oradaki yeni ayakkabıyı bıraktığını, düşünerek giyip gitmiş.

Bağdat Kadısı, hamamdan çıkarken ayakkabısını bulamamış! Yeni ayakkabısının yerine Tanburi’nin eski ayakkabısını getirmişler. Ayakkabıları Tanburi çalmıştır, haberi üzerine alenen suç işlemekten Tanburi yakalanıp hapse atılmış. Epey hapis yatıp çok para harcadıktan sonra zor kurtulmuş.

Tanburi, başına iş açan eski ayakkabısını öfkeyle götürüp nehre atmış. Nehirde balıkçıların ağına takılan ayakkabıları hemen tanımışlar. Ayakkabıları getirip Tanburi’nin penceresinden içeri atmışlar. Rafta bulunan gülyağının dökülmesine sebep olmuş. Eski ayakkabıların açtığı zarar Tamburi’yi çılgına çevirmiş. 

Ayakkabılardan kurtulmaya çalışan Tanburi, evinin yakınında bulunan bir akarsuya atmış. O sudan içenler, Tanburi’nin ayakkabısı suyu kokuttuğunu fark etmişler. O ayakkabı ile Kadı’ya gitmişler. Suyu kirlettiği, çevreye zarar verdiğini şikâyet etmişler. Tamburi yüksek ceza ödedikten sonra, eski ayakkabı kendisine teslim edilmiş.

Menhus ayakkabı yüzünden ceza üstüne ceza ödeyen Tanburi, ayakkabıları yakarak imha etmeye karar vermiş. Güneşte kuruması için çatıya fırlatmış. Çatıdaki ıslak ayakkabıları kartal alıp götürürken köşede oturan hamile bir kadın üstüne düşürmüş! Kadın korkudan çocuğunu kaybetmiş! Kadı’ya şikâyet ulaşmış, Tanburi, yüklü miktar tazminat ödemiş. Cimriliğiyle meşhur Nekes Tamburi, ayakkabısı yüzünden ceza ödemekten bıkmış, usanmış.

Nekes Tamburi eline meşhur yamalı ayakkabısını alarak Bağdat meydanında gitmiş. Bir yere çıkarak şöyle yüksek sesle ilan etmiş: “Ey ahali! Malum olsun ki bu elimde gördüğünüz ayakkabı ile bu günden itibaren alakam kalmamıştır. Onun yüzünden gelecek cezaları kabul etmeyeceğim. Şunu da ifade edeyim ki bu emektar ayakkabı hem sağlamdır, hem de antikadır. Uzun süre giyilebilir. Kim almak isterse hediyem olsun! Bana cimri diyenler, bu hediyemi görüp yanıldıklarını anlasınlar!” demiş.