Eğitim ve öğretim, yahut diğer bir ifadeyle tahsil ve tedrisat denince akla ilk olarak ‘okumak’ gelir. Hangi alanda ve hangi seviyede olursa olsun, bu hep böyle telâffuz edilmiştir.
İlim ve teknolojinin hızla ilerlediği zamanımızda ‘Okumak’ daha çok ehemmiyet kazanmıştır. Demek oluyor ki, eğitim ve öğretimin, yani ilim sahibi olmanın, kısacası tahsilin yolu okumaktan geçiyor. Okumak olmazsa, ne eğitim olur, ne de tahsil ve tedrisat.
Meşhur tasavvuf şairi Yunus Emre, okumanın ehemmiyetini şu şekilde ifade etmiştir:
“İlim, ilim demektir; ilim, kendin (kendini) bilmektir.
“Sen kendini bilmezsen, ya nice okumaktır?
Yine, okumanın ehemmiyeti hakkında birçok atasözü ile bazı mütefekkirlere ait kıymetli sözler vardır.
Bunlardan bazıları:
“Şimdi oku, kabirde okuyamazsın. (Zübeyir Gündüzalp); “Okumadan âlim, gezmeden seyyah olunmaz. (Atasözü); “Okumasını bilene, her şey bir kitaptır. (Atasözü); “Okumak hevesini, Hindistan’ın bütün hazinelerine değişmem. (Gibbon); “Okumak zevkini kazanmayanın tahsili, yarıda kalmıştır. (P. Pecaut); “Okumak, ruhu yükseltir. (Voltaire); “Okumasını bilirsen, her insanın bir kitap olduğunu göreceksin. (William E. Cihanning)”
Aslında okumanın ehemmiyetini Kur’ân-ı Kerîm’den öğrenmekteyiz. Zira Kur’ân-ı Kerîm’in ilk defa nazil olan âyeti, “Rabbinin ismiyle oku” emriyle başlar.
Yüce Rabbimizin (cc) ismiyle okumanın gayesi insanların, canlı–cansız bütün varlıkların yaratılış hikmetlerini öğrenmesi, insanın kendisini maddî ve mânevî yönüyle tanıması, vazifelerinin ne olduğunu öğrenmesi ve yerine getirmesine çalışmasıdır.
Ayrıca, insanın nereden geldiğini, nereye gittiğini, buradaki vazifelerinin ne olduğunu ve bunun gibi daha birçok cevap isteyen sorulara verilecek en mukni (ikna edici-doyurucu) cevaplar Kur’ân-ı Kerîm’de mevcuttur!
Yine, insanın kafasını her zaman kurcalayan soruların yanı sıra, gelişen zaman şartları içinde toplumlarda beliren bunalımlara kalıcı hal çareleri Kur’ân-ı Kerîm’dedir. Bunun için de Kur’ân’ı tam mânâsiyle anlamak ve yorumlamak gerekir.
BÜTÜN DÜNYA RİSALE-İ NUR’A MUHTAÇ
İlim ve teknolojinin hükümran olduğu günümüz toplumlarının anlayışına göre, Yüce kitabımız Kur’ân-ı Kerîm’in hakikatlerini ders veren yegâne tefsir “Risale-i Nur”dur.
Yaklaşık 100 seneden beri ortaya çıkıp, yayılmaya devam eden Risale-i Nur tefsiri, geçen asrı ve gelecek asırları da kucaklayacak Kur’ân’ın bir mu’cizevi tefsiridir!
Bu eşsiz tefsir, bugün yüz milyonlarca insanın konuştuğu 70 dolayında dünya diline çevrilmiş bulunmaktadır. Yani, bütün dünya Risale-i Nur’u okuyor. Dolayısıyla, yüz milyonlarca insan Risale-i Nur’dan eğitim almaktadır. Bunun insanlık tarihinde ikinci bir örneği yoktur!
Ne yazık ki, bu mu’cizevî tefsirin muhterem müellifi ve zamanımızın en büyük âlimi, Bediüzzaman Said Nursî (ra) Hazretleri’ne, gizli zındıka komitesi tarafından hayatı boyunca olmadık eziyetler verilerek, suikastler düzenlenmiştir! Meselâ, 27 defa yüksek dozajda zehir verilmesinden başka, senelerce hücre hapislerinde, sürgünlerde ve gözaltında tutulmuştur. O, bütün bu kanun dışı verilen sıkıntılarla birlikte, eser yazdırmamak için yapılan her türlü bed muamelelere karşı göğüs gererek, olağanüstü bir gayretle altı bin sayfa tutarındaki eserlerini tamamlamış, ülkemizin ve dünyanın her tarafına ulaşmasını sağlamıştır!
Ülkemizde ortaya çıkan bu eşsiz hazineye sahip çıkarak, çok okuyup, yaymaya çalışalım. Aslî vazifemiz bu olmalı!
NOT: 20 Nisan Cumartesi saat: 11.00’da Süleymaniye Yeni Asya Vakfı’nda, Latif Salihoğlu “Yakın Tarihin Gizlenen Sayfaları” konusunda bir seminer verecektir.