O, âdeta Yeni Asya ile et ve kemik gibi olmuştu.  Yeni Asya’nın yarım asırlık hayatında, onun izi, gözü, yüzü hep görülmüştür. O, bize Üstadından aldığı dersleri aktaran Zübeyir Ağabeyin tedrisinde yetişip, o dersleri de bize aktarmış ve Yeni Asya’yı, yüzünün akıyla, bu günlere kadar getirmiştir.

Biz de gazetemizin, 6. Sene-i devriyesiyle alâkalı (1975) ilk makalemizi yazmışız. Ondan sonra da bugüne kadar yazagelmişiz şükür. Her sene yazdığımızda, Kutlular Ağabeyimiz hayattaydı. Ama bu seneki sene-i devriyeyi yazarken, bu güzel günü kutlarken, Mehmed Kutlular Ağabeysiz bir kutlama yapacağız. Allah, ona rahmet eylesin. Şahıslar fânî, dâvâ bâkîdir. 

Evet, bu sene Yeni Asya’mız, 53 yaşına basıyor çok şükür. Aynı zamanda, benim de bu dâvâya intisab edişimin sene-i devriyesi de olduğundan, ben de Yeni Asya ile beraber bu nur dâvânın içine girmişim hamd olsun. 

Yeni Asya, basın dünyasında apayrı bir ses, bir nefes olmuştur. Üçkâğıda, yalana, dolana, ahlâksızlığa da bulaşmadan gazetecilik yapıla bilineceğini herkese gösterip, ispat etmiştir.

Bu nur dâvâsının gazetesinin sesini, nefesini kesmeye cü’ret eden birçok nâdân olmuştur. Onların şimdi ismi de esamisi de okunmuyor. Ama Yeni Asya, elhamdulillah ki, dimdik ayakta, vazifesine devam etmektedir. Varsın, şimdilerde de değişik oyunlarla Yeni Asya’ya çelme takmaya çalışanlar olsun, hiç gam değil. Hâni biraz argovarî bir ifadeyle, “vız gelir, tırıs gider!” Yeni Asya, yine yoluna devam eder, ama ona bu son gadri yapmaya çalışanlara da utanılacak bir iz kalır. 

53. şanlı sene-i devriyen hayırlı olsun Yeni Asya’m!