Kur’ân’da çürüyen kemik ile insanların tekrar yaratılacakları konusunda pek çok âyet bulunmaktadır. Bunlardan üç tanesini aşağıda kısaca inceleyeceğiz:
- “İnsan sanır mı ki, derleyemeyiz kemiklerini (necme’e izame)?” (Kıyamet 75/3) 
 “Kemiklerin toplanması (necme’e izame)” ifadesinde birinci muhatap yine Mekke ve Medine halkıdır. Onlar “bu çürümüş kemiklerin tekrar nasıl canlanacağı” şeklinde sorularını soruyorlardı. Çünkü insan cesedinin kemik iskeletin dışında kalan yumuşak dokusu mezarda kolay çürüyüp kemiklerden ayrılınca geride kemik iskelet kaldığını biliyorlardı. Hatta Arabistan yarımadasının sıcak ve çok az yağışlı bir coğrafî bölge olması dolayısıyla ölümünden sonra bir insanın kemik iskeleti çok uzun seneler çürümeden kalabilmektedir. Onun için öldükten sonra insanlar bu ikinci yaratılışla ilgili âyetler vahyedilip açıklanmaya başlanınca, bir Arap çürümekte ve dağılmakta olan bir kemikle Hz. Muhammed’e (asm) gelir ve alaylı bir tarzda parmak uçlarında ezip un-ufak ettiği kemiği göstererek “Bunlar mı tekrar canlanacak?” diye sorar. Kur’ân’ın meşhur Yasin Sûresi’nde, Allah’ın verdiği cevap çok ilgi çekicidir:
“Yaratılışını unutarak bize misâl getirdi: ‘Kim diriltir o kemikleri onlar çürümüşken?’ (Men yuhyi’l-izame ve hiye ramim) (36/78)”
“De ki: ‘Onları ilk defa inşa eden diriltir ve O her yaratmayı bilir.’” (Yasin: 36/79)
Görülüyor ki ikinci yaratılışta tartışma kemikler üzerinden yapılmıştır. Bu iki âyette birinci yaratılış olan bu dünyadaki vücudumuz, ikinci yaratılışımıza, aynı zamanda bir delil olarak da gösterilmektedir. Âyette kemiklerin (izame) çürümesi (ramim) açıkça ifade edilmektedir. Ancak insanın tekrar yaratılması tartışması “çürüyen kemiklerin tekrar yaratılması” şeklinde yürütülmüştür. Onun için “acbü’z-zeneb”in çürümeyen kemik olarak ifade edilmesinin irşad boyutunda değerlendirilmesinin önemli olduğu kanaatindeyiz.
Çok dikkat çeken bir başka husus, parmak uçlarında kemiği un-ufak edip “Bunlar mı tekrar dirilecek?” diyen Mekkeli’ye verilen İlâhî cevapta ölen insanların bütün detaylarının korunacağı ve tekrar yaratılacağının parmak uçlarına varıncaya kadar dikkate verilerek delillendirilmiş olmasıdır. Şüphesiz bu Mekkeli ve o dönemdeki Mekkelilerin hiçbirisi parmak uçlarının her bir insana özgü çizgiler taşıdığını bilmiyordu. Çünkü; Kur’ân’ın dikkate sunduğu bu büyük özelliği, ancak 1884 yılında polisiye olayların açıklanmasında uygulamaya konulmak üzere bilimsel anlamda tesbit edilmiş oluyordu.
Bir başka âyette ise insanın bu dünyadaki yaratılışına göre ikinci yaratılışın daha kolay olacağı ortaya konur:
“Sizin tekrar iâde edilmeniz (yuîduhu), dünyadaki yaratılışınızdan (yani ilk yaratılışınızdan) (hüvellezî yebdeu’l-halk) daha kolaydır (ve hüve ehvenü aley)” (Rum suresi 30/27)
Âlim-i Mutlak ve Kudret-i Mutlak olan Yüce Yaratan için dünyadaki ilk yaratılışımıza göre nasıl oluyor da ikinci yaratılışımız daha kolay olabilir? Allah (cc)—hâşâ—deneme yanılma gibi bir âdet ve usul içinde değil ki... Buna rağmen neden ikinci yaratılış daha kolay olarak ifade edilmiştir? Bu soruları Muhyiddin-i Arabî de sormaktadır. Cevabı ise Bediüzzaman’dan şöyle verilmektedir: “Her bir zerrenin manevî alnında hizmetleri kader kalemiyle kaydedilmektedir”, “zerreler eğitim almaktadır her bir canlının vücudunda”. Ayrıca “eğitim görmüş askerlerin istirahat için dağıldıklarında bir boru sesiyle kolay toplanmaları gibidir” der ve sonucu “İsrafil’in Sur’u askerin borazanından daha geri kalmaz, zerreler toplanır” diye verir.
Kur’ân’a ait yukarıdaki tesbitlerden sonra bu başlık altında inceleyeceğimiz yine “Acbü’z-Zeneb”le ilgili aşağıdaki hadis metinlerini görelim:
1- “İnsanın çürümeyecek hiçbir yeri yoktur, yalnız bir kemik müstesna ki, o da Acbü’z-Zeneb’dir. Kıyamet gününde yaratılış ondan terkip olunacaktır.” (Sahih-i Müslim. Fiten/2955–141)
2- “Gerçekten insanda bir kemik vardır ki, onu ebediyen toprak yemez. Kıyamet günüde insan o kemikten terkip olunacaktır.”(Müslim 2955/143)
3- İnsanın “Acbü’z-Zeneb” dışında her parçası çürür. İşte bu Acbu’z-Zeneb’den terkip edilir. (Buhari, Hadis No 1957)
Bu üç hadisin ortak ifadesi şudur: “Ölen insanın her yeri çürür, fakat bir kemik hariç ve o da ‘Acbü’z-Zeneb’dir. Bu ise ebediyen çürümeyecektir. Bütün insanlar ölüm sonrası tekrar yaratılışlarında ondan (Acbü’z-Zeneb) yaratılacaklardır.” Bu ifadenin açıklamasında üç noktayı ele alacağız.