Şeytanlar bağlandı bulundu çare.

Desteksiz kalmıştır nefs-i emmare.

İnsan için kalmaz elbet bahane.

Ramazan orucu bak ne şahane.

Nefs-i emmaremiz bırakılsa aç.

Hizaya getirmek elbette amaç.

Melekleşir insan, oruç bir ilâç

Ramazan orucu, başlarda bir taç.

Hem şeytan, hem nefis ikisi birden 

İnsanı bıraksa kurtulur kirden.

Oruç tutan insan, kaçıyor şerden.

İnsan, insan olur vazgeçse “BEN’’den.

Aslî görevini bilir oruçla.

Melek gibi olur Hakk’a uruçla.

Kurtuluşa erer şerden huruçla.

Bire bin sevap var topla avuçla.

İfrat duyguları vasata çeker.

Hayır tohumları vücuda eker.

Neşvünema bulur hep teker teker.

Ramazan orucu Hakk’a kul eder.

Başı boş değildir bu abd-i âciz.

Nefsi emmaremiz etmesin taciz.

Kör hissiyatımız elbet muacciz.

Hürriyet içinde Abdullahız biz.

MEHMET KOVANCI