Eğer bizler hayatta muvaffak olmak istiyor ve bunu devam ettirmek istiyorsak bunlara dair bilgileri, malûmatları okuyarak elde etmemiz de şarttır…

Okumadan, kendine okumadan hatta kendini okumadan hayatta hiçbir şey olmaz… Sırat-ı müstakim çizgisinde, muvaffakiyette, anlama da anlaşılmak da okumaktan geçer…

Okuma derken her halde reklâm tabelâlarını, trafik işaret levhalarını ve televizyon-gazete başlık, manşet ve yazılarını kastetmiyoruz…

Kur’ân’ı okumak evvel ve esastır… Kur’ân’ın bu asrın insanlarına ve olaylarına bakan âyetlerini ve bunların meallerini, tefsirlerini okumak esastır… Her iki halde de nefsimize, kendimize okumak ve anlamak, yaşamak için okumak esastır…

Dehrin ve hadisatın çalkantılı, bulanık ve sert rüzgârlarına, dalgalarına, kapılmamak, çekinmek ve kaçınmak okuyanlar için birer aslî görev ve esastır…

Okurken ayırıcı, seçici olmak, bize gerçekten lâzım olan şeyleri aramak, araştırmak ve bularak okumak bizim için bir vazife ve esas olmalıdır.

Kendimizi muhakkak yoklamalıyız… Biz neyi, ne kadar biliyoruz? Bize ne, hangi bilgi, ne kadar lâzım? bilmeliyiz ve imanî, Kur’ânî ve İslâmî noktadan bu bilgilere ulaşma, elde etme ve okuma gayreti içerisinde olmalıyız…

Başkalarının bizim hakkımızdaki nazar, niyet ve medihleri; zahirî bakış açıları ve değerlendirmeleri bizleri yanıltmamalıdır… İlla ki biz kendi nefsimizin rağmına; şeytana rağmen hakikatli ve hakkaniyetli bir tesbiti kendimiz namına yapabilmeliyiz… Unutmayalım iyi bir tarif yolun yarısını hemen katettirir, geri kalanı ise bunun gayret ve şevkiyle biter…

Öğrenmekten, araştırmaktan, okumaktan ve anlamaktan kimseye bu zamana kadar zarar gelmemiş… Öyleyse haydi Risale okumalarına!..