Her gün şehid düşen evlâtlarımızın anne ve babalarının çektiği ıztırabı görürken adâlet-i mahzanın elzem olduğunun tez zamanda ülkemizde uygulamaya geçmesiyle de menfi cereyanların son bulacağının umudunu taşırken son kez olsun içimdeki umutsuzluğun haykırışlarını umuda çevirip haykırıyorum. 

Ey Türk ve Kürt kardeşlerim bu vatan bizim!

Türk ve Kürt baba ve anneden mezc olmuş ve onların vesile olmasıyla dünyaya gelen bir evlâdın kardeşlikte birleşmek adına, teröre dur deme adına yürekten kopan feryadıdır!

Evet ben öncelikle Müslümanım. Türkiye vatandaşıyım. Sonra bir tarafı Kürt bir tarafı Türk olan anne ve babanın evlâdıyım, yani ben bu iki ırka mensup bir bireyim. 

Ey Türk kardeşim! Benim bir yanım Kürt bir yanım Türk. Ey Türk kardeşim sen bana bir yanını kes at diyorsun Ey Kürt kardeşim sende bana bir yanını kes at! diyorsun. Ey Türk ve Kürt kardeşlerim ben bir yanımı keser atarsam eksik olurum, ben bir yanım olmadan yaşayamam!

Eğer o iki yanımda bulunan uzuvlarım olmazsa ben bir hiçim! Ama o iki yanımdaki uzuvlarım da benimle beraber olursa vatana, millete çok güzel işler yaparım. Onların birleşmesinden hak ve hakikatler doğar birlik ve beraberlik meydana gelir. Birlikten dirilik çıkar. Gelin beni bölmeyin beraberce kardeşce yaşayalım. Her gün kardeş kardeşi vurarak ölmesine sebep oluyor. Bilmiyor musunuz? Irkçılık ulvî duyguların yerine konan yalancı ve sahte bir hamasettir ki nice nesiller bu illete yakalandığından iman’ın ab-ı hayatından kana kana içmediler. Bu engeli ancak “İslâm kardeşliği”ni kurup yaşayarak aşmak icap eder. Gelin hep beraber Kürdü, Lazı, Çerkezi ve Türküyle el ele yürek yüreğe vererek tek vücud olarak aşalım!

Evet, Ben bir Kürt kızıyım, itiraf ediyorum. Ben ırkçılık nedir bilmem. Irkçılık yapan, ırkçılık için savaşan ve ırkçılık uğrunda ölen bizden değildir. Emrine itaat ederim.1

Evet, İtiraf ediyorum! Türk, Laz, Çerkez, Kürd benim kardeşimdir. Çünkü mü’minler kardeştir diyerek her ırktan, dilden, renkten birçok kardeşim var. Çünkü bizler kız alıp vermeyle kardeşliğimizi bütünleştirmiş, farklı kökenden insanlarla iç içe girmiş birer çiçek buketi oluşturmuşuz. Rengârenk hepsi, birer uyum ve ahenk içinde.

Evet, ben Kürt ve Türk kökenli biriyim. Ben bölmeyi bilmem, ancak ben toplamayı bilirim. Matematiksel olarakta bölmeyi beceremem, fakat toplamayı yapmakta mahir biriyim, çünkü bizler Rabbimizin yarattığı eşref-i mahlûkatız. 

Ey insanlar! Biz sizi bir erkekle bir dişiden yarattık; sonra da birbirinizi tanıyıp kaynaşasınız ve aranızdaki münâsebetleri bilesiniz diye sizi milletlere ve kabilelere ayırdık.2 Yâni: “Sizi tâife tâife, millet milet, kabile kabile yaratmışım; tâ birbirinizi tanımalısınız ve birbirinizdeki hayat-ı içtimaiyeye ait münasebetlerinizi bilesiniz, birbirinize muavenet edesiniz. Yoksa sizi kabile kabile yaptım ki; yekdiğerinize karşı inkâr ile yabanî bakasınız, husûmet ve adâvet edesiniz değildir!” diye ifade ediyor.

Bizleri ırklara kavimlere böldü ki bizler birbirimizi tanıyalım; ayrım yapalım diye değil!

Ey ırkçı kardeşim! Sen ayrım yapsanda ben yapmıyorum, sen bölmek istesende ben bölmeyi yapmıyorum, sana cevabım toplama yapmaktır. Çünkü ben Kur’ân’dan aldığım hakikatleri içinde barındıran Risale-i Nurlardan aldığım düsturlarla yoluma devam ediyorum. “Irkçılığa dâvet eden bizden değildir.”3 Hadis-i Şerifin ifadesine uyup ırkçılık yapan bizden değildir düsturuyla yoluma devam edip ırkçılık yapmıyorum.

Gel, ırkçılık yapan benim kardeşim. Bediüzzamanın müsbet hareket modelini kendine rehber yap, sende kurtul, insanlıkta kurtulsun bu ırkçılık hezeyanlarından. “Bizim vazifemiz müsbet hareket etmektir. Menfî hareket değildir. Rıza-yı İlâhîye göre sırf hizmet-i imaniyeyi yapmaktır, vazife-i İlâhiyeye karışmamaktır. Bizler asayişi muhafazayı netice veren müsbet iman hizmeti içinde her bir sıkıntıya karşı sabırla, şükürle mükellefiz. (Bediüzzaman Said Nursî, Emirdağ Lâhikası, Yeni Asya Neşriyat, yeni tanzim,  s. 870.) 

 Evet; ben bir Kürt ve Türk kızıyım. Yıllardır batıda olmama rağmen batılıların doğululara reva gördükleri sözlü ve fiilî hareketlere Türk kanı’da taşımama rağmen cevabım hep müsbet hareket olmuştur ve yine de olacaktır. Çünkü ‘ÖLÜM’var, “Her canlı ölümü tadacaktır”4 Bunu hergün şehit düşen askerlerimizde görüyorsunuz ve gördüğünüz her ırktan her kesimden ve Türkiye’nin herbir ilinden olan şehit kardeşlerimizdir. Yeter! Ölen de bizden öldüren de bizden olmasın? Uykudan uyanın! 

“Biz ki hakikî Müslümanız: aldanırız, fakat aldatmayız.”5 Divan-ı Harb-i Örfî’de bu şekilde yer alan bu sözün gerçek manasını ruhumuza kalbimize ve bütün duygularımıza sirayet ettirerek yaşayalım ve yaşatalım aldatmayalım! 

Evet; itiraf ediyorum ben bir Kürt ve Türk kızıyım Nene Hatunların torunlarıyım. 

Ecdadı Çanakkale’de, Türküyle, Lazıyla, Çerkeziyle, Kürdüyle omuz omuza sırt sırta vererek düşmanla çarpışan o şanlı Ecdadın torunlarıyım ve torunlarıyız. Bu kavga bu çekişme niye? Değer mi? Gelin birlik olalım; tek yürek tek bilek.

Dipnot:

1- Ebu Davud.
2- Hucurât Sûresi:13.
3- Ebu Davud.
4- Al-i İmran Suresi, Ayet 185. 
5- Divan-ı Harb-i Örfî.