Bir kardeşimiz, Süleyman Demirel'in Adalet Partisinin başına nasıl geldiği hakkında bilgi istiyor.
27 Mayıs Darbesinden sonra, CHP aynı isimle siyasî hayatına devam ederken, Demokrat Parti mahkeme kararıyla kapatıldı.
“Demokrat misyon”un devamı mahiyetinde 11 Şubat 1961’de kurulan Adalet Partisinin (AP) başına emekli Org. Ragıp Gümüşpala getirildi. 6 Haziran 1964’e Gümüşpala’nın âni vefatı üzerine, AP’de başkanlık kongresi yapıldı. 27-29 Kasım 1964'te yapılan kongrede iki aday öne çıktı: İkisi de Ispartalı olan Saadettin Bilgiç ile Süleyman Demirel.
Temayül yoklamasında ve gazete haberlerinde, milliyetçi-muhafazakâr kişi olarak bilinen ve AP Genel Başkan Vekili de olan Bilgiç’in kazanmasına kesin gözle bakılıyordu. Ne var ki, kongre konuşmaları esnasında denge bütünüyle değişti. Demirel, kongrede öyle bir konuşma yaptı ki, Bilgiç’e oy verecek olan Anadolu delegelerinin âdeta kalbini fethetti. Yapılan oylama neticesinde Demirel AP Genel Başkanlığına seçilmiş oldu.
«
Bir söylentiye göre, 1964 kongresi esnasında bazı Bilgiç taraftarları “Demirel’in mason olduğu”na dair etrafa bir şayia yaydılar. Sonra da, Erbakan’ın adamları gibi başka siyasîler bu şayia üzerinden tepinerek siyaset yaptılar.
Kamuoyunda da, bu mesele yaklaşık altmış yıldır siyasetin gündeminde temcit pilavı gibi ısıtılıp ısırıtıp servis edilmeye çalışılıyor.
Nitekim, 1970’li yıllarda bazı Adalet Partililer de daha fazla dayanamayarak bu konuda parti genel merkezine mektuplar yazarak işin aslını öğrenmek istediler. Bundan yıllar önce Kahramanmaraş’a yaptığımız bir ziyaret esnasında, "Demokrat Zekeriya Bey"de bu mektupların ve gelen cevapların aslını gördüm. Bilvesile, onlardan birkaç örnek sunalım.
«
Özel arşivimizde bulunan altı adet belge, 1965-1973 yıllarına ait. Bu belgelerin tamamı Anadolu’daki Adalet Partisi teşkilâtları tarafından merkeze gönderilen “Demirel mason mudur?” şeklindeki soruların yazılı, imzalı, antetli cevapları yer alıyor.
İstisnasız yazılan cevapların tamamında, yapılan masonluk itham ve isnadı hem reddediliyor, hem de bu tür kasıtlı propagandalara itibar edilmemesi gerektiği yönünde tavsiyelerde bulunuluyor.
İşte, gayet okunaklı olan o belgelerden birkaç tanesi.
