Enes (ra) rivayet ediyor: “Bir gün Resulullah (asm) ile oturuyorduk. O’nun (asm) önce üzüldüğünü sonra tebessüm ettiğini fark edip sorduk: “Bu haliniz nedendir ey Allah’ın Resulü?”

Resulullah (asm) buyurdu ki: “Ümmetimden iki kişi Allah’ın (cc) huzuruna çıktılar. Bir tanesi mü’min kardeşini göstererek: “Ey Rabbim, benim hakkımı ondan al!” dedi.

Allah Teâlâ (cc): “Hakkını ondan nasıl alalım? O kardeşinin artık hiçbir sevabı kalmadı” buyurdu. Adam devam etti: “O zaman benim günahlarımın bir kısmını ona yükle.”

Allah Teâlâ (cc): “Başını kaldır ve Cennete bak. Ne görüyorsun?”buyurdu.

Adam Cennete baktı ve: “Ya Rabbi, altından saraylar, ırmaklar, renkli bahçeler, ziyafet sofraları görüyorum. Bunlar hangi Peygamber, hangi sıddık veya hangi şehit için hazırlandı?” dedi.

Allah Teâlâ (cc): “Eğer istersen oraya sahip olabilirsin.” buyurdu.

Adam: “Nasıl?” diye sordu.

Allah Teâlâ (cc): “Kardeşini affetmek suretiyle…” buyurdu.

Adam: “Rabbim, kardeşimi affettim.” dedi.

Allah Teâlâ (cc) buyurdu: “Kardeşinin elinden tut ve onu Cennete götür.”

Peygamber Efendimiz (asm) devamla buyurdu ki:  “Allah sizi böylece mahşerde uzlaştırıyor. 

Siz dünyada uzlaşın. 

Allah’ın rızasını kazanırsınız.”