11 Kasım 2009 ASYA'NIN BAHTININ MİFTAHI , MEŞVERET VE ŞÛRÂDIR İletişim Künye Abonelik Reklam Bugünkü YeniAsya!

Eski tarihli sayılar

Günün Karikatürü
Gün Gün Tarih
Dergilerimiz

M. Latif SALİHOĞLU

Kitle/merkez partileri


A+ | A-

İktidara aday kitle/merkez partilerin karnı gibi yelpazesi de geniş olur. Bünyesinde farklı renkleri, farklı kimlikleri barındırmak zorundalar.

Bunların sağcı ya da solcu, Türkçü veya Kürtçü, Sünnî yahut Alevî olmak veya öyle görünmek gibi bir mecburiyetleri yoktur ve olamaz.

Bütün kitlelere hitap etmek ve her kesimi temsil etmek durumundadırlar.

Aksi halde, bilhassa Türkiye gibi homojenlikten uzak, alabildiğine kozmopolit olmuş bir ülkede, yelpazeyi geniş tutmayan partilerin iktidara seçim yoluyla gelebilme şansı yoktur.

Bundan dolayıdır ki, partilerin kuruluş aşamasında ve iktidara geliş sürecinde yönetim kadrosu içinde kimlik ve kişilikleri farklı, hatta birbiriyle uyumsuz isimlere yer verilir.

Tek parti sultasının hükmettiği şeflik devrini bir yana bırakak, daha sonrasına şöyle kısaca bir bakalım...

1946'da "Dörtlü Takrir"e imza atarak Demokrat Partiyi kuran dört kişinin birbiriyle tam uyum içinde oldukları söylenemez. Atatürkçü Bayar ile Başbakan Menderes, birçok meselede zıtlaştılar. 1955'te Dışişleri Bakanlığından istifa eden Türkçü Fuad Köprülü, iki sene sonra DP'den de ayrıldı. Menderes Yassıada'da idam talebiyle yargılanırken, Köprülü, onun aleyhinde gazetelere beyanat veriyordu...

Keza, DP'nin içinde mason ve hatta gayr–ı müslim olan milletvekilleri de vardı. Dahası, DP üst yönetim kadrosunda, Menderes çapında "dindar demokrat" adamların sayısı, belki bir elin parmakları kadar bile yoktu.

Buna rağmen, bir kitle/merkez partisi olarak, DP üç kez üst üste zafer kazanarak on yıl iktidarda kaldı.

Öte yandan Millî Görüş lideri Necmettin Erbakan, 1969'a kadar Adalet Partisinin içindeydi. Sonra MSP'nin başına geçti ve AP'nin iktidar yolunu kesti.

Keza, Turgut Özal'ın Kurucu Genel Başkanı olduğu ANAP'ın en gözde adamları arasında, sonradan ters düştüğü Devlet Bakanı İsmail Özdağlar, İstanbul'u emanet ettiği Bedrettin Dalan, hükümet sözcüsü, Kültür Bakanı, Dışişleri Bakanı yaptığı ve bilahare partinin başına geçen Mesut Yılmaz gibi şahıslar vardı. Adı rüşvete, yolsuzluğa karışan prenslerle, Kürtçüsünden Türkçüsüne, sağcısından solcusuna kadar farklılık, hatta zıtlık arz eden menfaat zebunlarını da hiç isim zikretmeden bir kalem geçelim.

Gelelim günümüze...

İktidar partisi AKP'nin kuruluş safhasında aktif rol alan veya partinin iktidar olma sürecinde "ağır toplar" diye lanse edilen ve bilâhare devre dışı olan veya liste dışı edilen şu isim listesine bakmakta fayda var: İlk beşlerden biri olan Abdullatif Şener, şimdi MHP'li Meral Akşener, Kültür Bakanları Erkan Mumcu, Başbakan'ın aile hekimi Dr. Turhan Çömez ("O şimdi kaçak Ergenekoncu" diyorlar), mebuslardan Ertuğrul Yalçınbayır, Ersönmez Yarbay, Reyhan Balandı, Ümmet Kandoğan, Münir Erkal, İsmail Alptekin, Belediye Başkanlarından Aytaç Durak (Adana), Turgut Altınok (Ankara/Keçiören), Ahmet Eşref Fakıbaba (Şanlıurfa), Hikmet Şahin (Bursa.)

Evet, başlangıçta AKP yönetimiyle birlikte hareket eden, ancak sonradan parti kadrosundan ayrı düşen ve kendi aralarında bile uyum sağlayamayan bu şahısların bir kitle partisi içinde bulunmuş veya bulunuyor olmaları, gayet normal karşılanıyor.

Asıl tuhaf olan nokta ise şudur: Aynı veya benzer isimlerin şurada burada yer almış olması değil de, bunların şu sıralar sırf DP çatısı altında yer alıyor olmaları yadırganıyor... Yadırgamak ne kelime, insafsızcasına karalanıyor, yerden yere vuruluyor, hatta bazı isimler yerin dibine sokulmaya çalışılıyor ki, pes dememek elde değil.

Yani, aynı isimlerin Özal'ın, Erdoğan'ın yanında olması gayet normal, ama başka yerde olurlarsa bu anormal, öyle mi?

Lütfen, hem başkasını yanıltmaktan, hem de kendimizi aldatmaktan vazgeçelim artık.

Tuh diyenler, yuh diyor şimdi

Bu nasıl bir siyasî bağnazlıktır ki...

Anavatan'ın DP ile birleşmesini tebrik edeceğine, o tutup Allah'ın her günü okkalı yuhalar çekiyor.

Oysa, aynı bağnaz kafa, 2007'deki birleşme çabalarının başarısızlıkla neticelenmesi karşısında, gûyâ hayıflanmış da şunları söylüyordu: "Tuh olsun size! Niçin başaramadınız bu işi? Yani, ne de güzel olacaktı. Ortaya bir iktidar alternatifi çıkacaktı. Demokrasi dinamizm kazanacaktı. Yeni bir kitle/merkez partisi vücuda gelecek diye, vatandaşlarda yeni bir sevinç ve heyecan duygusu uyanmıştı... Tuh olsun, beceriksizler sizi!"

Evet, dün aynen bu tarzda serzenişlerde bulunarak adeta timsah gözyaşları döken bağnaz tarafgir, bugün ise yüz seksen derece çark ederek, gerçekleştirilen birleşme tablosuna bakıp bakıp bu kez "Yuh olsun!" diyor.

Gazetelerine, dergilerine bakın, haber kanallarını takip edin, şimdilerde Allah'ın her günü şu incileri dizdiklerini göreceksiniz:

"Yuh olsun! Niye birleştiniz?

"Özal'ın kemiklerini sızlattınız.

"Özal'ın mirasını yemek için birleştiniz.

"Demirel'in Özal'dan son intikamı.

"Oğul Ahmet Özal kolları sıvadı, ANAP'ı yeniden kuracağını söyledi.

"Eski ANAP'lı Vehbi Dinçerler, yapılan birleşme kongresine ateş püskürüyor.

"ANAP'ın tabanı 'Partiyi sattınız' diyerek, üst yönetime karşı kazan kaldırıyor."

Sorarlar adama: Yahu, nedir bu telâş, nedir bu panik, nedir bu hiddet böyle?

Bu korkunun sebebi, ortaya bir iktidar alternatifi çıkması ihtimalinin belirginlik kazanmasından dolayı olmasın.

Eğer sebep bu ise, hiç şüphe edilmesin ki, korkulan başa gelecektir.

Mahkeme kadıya mülk olmadığı gibi, iktidar mevkii de kimsenin ipoteğinde değildir.

Sen bir taraftan iktisadî krizlerin üstesinden gelemeyeceksin... Her gün bir kat daha derinleşen ve artık bir sosyal fâciaya dönüşen ruhî ve ahlâkî krizlerin önüne geçmek için hiçbir tedbir alamayacaksın...

İhalelerdeki kayırmacılığa seyirci kalmaya devam edeceksin... AB'ye üyelik sürecini kağnı hızıyla yürüteceksin...

Temel hak ve hürriyetler noktasında kalıcı hiçbir adım atamayacaksın...

Atatürkçülükte CHP ile yarışacaksın...

Diğer taraftan, bir türlü ayağı yere basmayan bol tartışmalı gündem maddeleriyle vatandaşı oyalamaya devam edeceksin...

Buna mukabil, yine de hep iktidar mevkiinde kalacaksın öyle mi?

Nerede görülmüş böyle bir şey?

11.11.2009

E-Posta: [email protected]


 
Sayfa Başı  Yazıcıya uyarla  Arkadaşıma gönder  Geri


Önceki Yazıları

  (10.11.2009) - Demokratlık sağcılık mı?

  (09.11.2009) - De Gaulle'ün çıkışı, dönüşü ve gidişi

  (07.11.2009) - Vicdanımız rahat mı?

  (05.11.2009) - İnna lillâh...

  (02.11.2009) - Cuntayı ihbar cezası (2)

  (29.10.2009) - Öngörü zayıf, döngeri pekiyi

  (28.10.2009) - Şeffaflık kaçınılmaz oldu

  (27.10.2009) - Belgeler konuşuyor

  (26.10.2009) - Kısa ve net

  (24.10.2009) - Bağrışmayın; konuşun

Bütün yazılar

YAZARLAR

  Abdil YILDIRIM

  Abdullah ERAÇIKBAŞ

  Ahmet ARICAN

  Ahmet DURSUN

  Ahmet ÖZDEMİR

  Ali FERŞADOĞLU

  Ali OKTAY

  Atike ÖZER

  Cevat ÇAKIR

  Cevher İLHAN

  Elmira AKHMETOVA

  Fahri UTKAN

  Faruk ÇAKIR

  Fatma Nur ZENGİN

  Gökçe OK

  Gültekin AVCI

  H. Hüseyin KEMAL

  H. İbrahim CAN

  Habib FİDAN

  Hakan YALMAN

  Halil USLU

  Hasan GÜNEŞ

  Hasan YÜKSELTEN

  Hüseyin EREN

  Hüseyin GÜLTEKİN

  Kadir AKBAŞ

  Kazım GÜLEÇYÜZ

  M. Ali KAYA

  M. Latif SALİHOĞLU

  Mehmet C. GÖKÇE

  Mehmet KAPLAN

  Mehmet KARA

  Mehtap YILDIRIM

  Meryem TORTUK

  Mikail YAPRAK

  Murat ÇETİN

  Nejat EREN

  Nurullah AKAY

  Osman GÖKMEN

  Osman ZENGİN

  Raşit YÜCEL

  Recep TAŞCI

  Rifat OKYAY

  Robert MİRANDA

  Ruhan ASYA

  S. Bahattin YAŞAR

  Saadet BAYRİ

  Saadet TOPUZ

  Said HAFIZOĞLU

  Sami CEBECİ

  Selim GÜNDÜZALP

  Semra ULAŞ

  Suna DURMAZ

  Süleyman KÖSMENE

  Umut YAVUZ

  Vehbi HORASANLI

  Yasemin GÜLEÇYÜZ

  Yasemin YAŞAR

  Yeni Asyadan Size

  Zafer AKGÜL

  Ümit KIZILTEPE

  İbrahim KAYGUSUZ

  İslam YAŞAR

  İsmail BERK

  İsmail TEZER

  Şaban DÖĞEN

  Şükrü BULUT

Gazetemiz İmtiyaz Sahibi Mehmet Kutlular’ın STV Haber’deki programını izlemek için tıklayın.
Dergilerimize abone olmak için tıklayın.
Hava Durumu
Yeni Asya Gazetesi, Yeni Asya Medya Grubu Yayın Organıdır.