Yağmur, kar, dolu, şimşek ve rüzgâr gibi hadiseler sadece birer tabiat olayı değil, Rahman’ın biz âciz kullarına bir rahmeti ve nimetidir. Tabiat veya tabiat yalnız başına şuursuz, bir şey yapabilme iradesine ve gücüne sahip olmayan kuvvetlerdir. Tabiata, yağmur, kar, dolu, rüzgâr, şimşek gibi rahmet hadiselerinin oluşmasına emir veren, müsaade eden şüphesiz Âlemlerin Rabbi olan Allah’tır. Bu rahmet hediyeleri televizyon, gazete ve sosyal mecralarda ‘’yağmur yağdı’’, ‘’kar yağdı’’ yıldırım düştü’’ gibi hakikati gözden kaçıran ifadelerle yanlış bir şekilde anlatılmaktadır. Bu yanlış ifade ve değerlendirmeleri düzeltmek, doğrusunu anlatmak, Nur şakirtlerinin görevlerinden birisi olmalıdır. İşte ben de nâçizane bu yazımla hadiseyi hakikat penceresinden anlatmaya çalışacağım.

Yüce Rabbimiz Müberra Kitabımız Kur’ân-ı Kerîm’de yağmur ve dolunun kendiliğnden yağmayıp, Allah tarafından yağdırıldığını şu Âyet-i Kerime’de açıkça zikretmiştir:

‘’ Görmedin mi ki şübhesiz Allah, bir bulutu nasıl sürüyor; sonra arasını birleştiriyor; sonra da onu bir yığın hâline getiriyor da arasından yağmurun çıktığını görüyorsun. Ve (Allah) gökten, oradaki dağ (gibi bulutlar)dan bir dolu indirir de onu dilediğine isâbet ettirir, dilediğinden de onu çevirir. (Bu bulutların) şimşeğinin parıltısı neredeyse gözleri(n nûrunu) alır”1

 Rahman olan Rabbimizin bu rahmet hediyeleri ile ilgilenen yani görevlendirilen bir melek vardır. Bu melek Hz. Mikâil’dir (as). Hz. Mikâil (as), yağmurun yağdırılması, rüzgârın estirilmesi, mevsimlerin düzenlenmesi v.s gibi hadiseleri Allah’ın izni ile düzenleyen bir melektir. Hz. Mikâil (as) Kur’ân-ı Kerîm’de ismi zikredilen dört büyük melekten birisidir. 

Peygamberimiz Hz. Muhammed’in (asm) Hadis-i Şeriflerinde de Hz. Mikâil ile alâkalı hadisler mevcuttur. Bu hadislerden birisi şöyledir: ‘’Gökte iki melek vardır. Biri şiddetle, diğeri yumuşaklıkla emreder. İkisi de isabetli söyler. Biri Cebrail (as) diğeri Mikâil’dir (as).”2 

 Üstad Bediüzzaman Hazretleri eseri Risale-i Nur’da, yağmurun gönderilmesi ve rızıkların Allah’ın inayeti ile iletilmesini Sözler’de şu şekilde anlatmıştır:

‘’Size ve hayvanatınıza rızkı yetiştirmek için, su semadan geliyor. O suda, size ve hayvanatınıza acıyıp, şefkat edip, rızık yetiştirmek kabiliyeti olmadığından, su gelmiyor, gönderiliyor demektir. Hem, toprak, nebatatıyla açılıp, rızkınız oradan geliyor. Hissiz, şuursuz toprak sizin rızkınızı düşünüp şefkat etmek kabiliyetinden pek uzak olduğundan, toprak kendi kendine açılmıyor, birisi o kapıyı açıyor, nimetleri ellerinize veriyor. Hem, otlar, ağaçlar sizin rızkınızı düşünüp merhameten size meyveleri, hububatı yetiştirmekten pek çok uzak olduğundan, âyet gösteriyor ki, onlar bir Hakîm-i Rahîm’in perde arkasından uzattığı ipler ve şeritlerdir ki, nimetlerini onlara takmış, zîhayatlara uzatıyor. İşte bu beyanattan, Rahîm, Rezzak, Mün’im, Kerîm gibi çok esmanın matlâları görünüyor.‘’ 3

Risale-i Nur’un sair bölümlerinde de bu hadise hakikat penceresinden bakılarak işlenmiştir. Özetle yağmur, kar ve dolu gibi rahmet tecellileri gelmiyor, gönderiliyor. Yağmıyor, yağdırılıyor. Kâinat ve içerisindeki mahlûkatları yaratan Yüce Allah, işte bu rahmet nimetleriyle kullarının rızıklarını tanzim etmiştir. Yoksa tek başına ne toprak, ne hava, ne bulutlar, ne bitkiler, ne de hayvanlar şuursuz iradeleriyle bizlere bir şey veremezler. İşte bunlardaki nimetleri Hâlık’ımız olan Allah-u Teâlâ gönderiyor ve tanzim ediyor. 

Rahmet ve nimetlerini esirgemeyen Rabbimize hamd olsun. 

Dipnotlar:

1- Nur Sûresi 43. 

2- Ravi: Hz. Ümmü Seleme (r.anha) (Ramuzu’l-Ehadis).

3- Sözler, Yeni Asya Neşriyat, s. 685-686.