Ha­va­ya atı­lan ma­de­nî pa­ra­nın ya­zı ve tu­ra gel­me ih­ti­ma­li eşit­tir, ya­ni iki­si­nin de gel­me ih­ti­ma­li ya­rım­dır. Al­tı­şar yü­zü olan iki za­rın, iki­si­nin de ay­nı sa­yı­yı gös­ter­me ih­ti­ma­li 6X6=36’da bir ih­ti­mal­dir. Oku­ma yaz­ma bil­me­yen bi­ri­si­ni ve­ya bir may­mu­nu dak­ti­lo ba­şı­na oturt­sak, A har­fi yaz­ma ih­ti­ma­li 29’da bir­dir. “At” yaz­ma ih­ti­ma­li, 29 ke­re 29’da bir­dir. Darwin yaz­ma ih­ti­ma­li 29 üs­tü 6 gi­bi çok bü­yük sa­yı­da bir­dir. Bu, za­man ba­kı­mın­dan da imkan­sız­dır.1 Şu hal­de, bi­lim de bü­tün branş­la­rıy­la tek ve ezeli bir Ya­ra­tı­cı’nın var­lı­ğı­nı ka­bul ediyor.

İn­san ak­lına, ira­de­si­ne ve gü­cü­ne da­ya­lı ba­sit bir “ma­sa”nın ken­di ken­di­ne mey­da­na gel­di­ği­ni; bil­gi­sa­yar ve­ya ro­bot gi­bi ci­haz­la­rın te­sa­dü­fen pro­gram­lan­dı­ğı­nı ve bun­la­rı se­bep­le­rin ve ta­bia­tın ça­lış­tır­dı­ğı­nı kim­se dü­şü­ne­mez.

“Tabiatı tabiat yaratmış, kendi kendine olmuş” ba­tıl an­la­yışı fen ilim­le­ri ta­ma­men çü­rü­t­müş­tür. To­ron­to Üni­ver­si­te­si’n­den ün­lü ast­ro­fi­zik­çi Prof. Hugh Ross, ta­biat­pe­rest­li­ğe in­di­ri­len dar­be­yi şöy­le ses­len­di­rir: “Eğer za­man ve mad­de pat­la­may­la bir­lik­te or­ta­ya çık­mış­sa, o za­man kainatı mey­da­na ge­ti­ren ne­de­nin, ev­ren­de­ki za­man ve me­kan­dan ta­ma­men ba­ğım­sız ol­ma­sı ge­re­kir. (Zira, zakan ve mekan patlamadan sonra oluşturuldu) Bu bi­ze Ya­ra­tı­cı’nın ev­ren­de­ki tüm bo­yut­la­rın üze­rin­de ol­du­ğu­nu gös­te­rir. Akıl­lı ve üs­tün bir Ya­ra­tı­cı kâinatı yo­ktan var et­miş­tir. Akıl­lı ve üs­tün bir Ya­ra­tı­cı kâinatı di­zayn et­miş­tir. Akıl­lı ve üs­tün bir Ya­ra­tı­cı dün­ya ge­ze­ge­ni­ni di­zayn et­miş­tir. Ve yi­ne akıl­lı ve üs­tün bir Ya­ra­tı­cı ha­ya­tı ta­sar­la­mış­tır.2

İş­te; atom­lar­dan ga­lak­si­le­re ka­dar kainatın sa­yı­sız zıt var­lıkla­rı ara­sın­da­ki şa­şır­tı­cı dü­zen, kud­re­ti son­suz Ya­ra­tı­cı­nın var­lı­ğı­nı gös­te­rir. Eğer iki ilâh ol­say­dı ni­zam ve in­ti­zam bir da­ki­ka sür­mez, bo­zu­lur­du. Şu ke­sin yar­gı­ya va­ra­bi­li­riz: Atom­dan hüc­re­ye, hüc­re­den uzuv­la­ra, in­sa­na, un­sur­la­ra, ga­lak­si­le­re ka­dar bir­bi­ri­ne bağ­lı şu sa­nat­lı var­lıkla­rın ve muh­te­şem kainat ki­ta­bı­nın bir ya­za­rı, bir mi­ma­rı, bir sa­nat­kâ­rı ol­ma­lı­dır. O da, isim ve sı­fat­la­rı son­suz olan yü­ce Ya­ra­tı­cı­dır.

Son cüm­le­mi­zi şöy­le bağ­la­ya­lım: İn­san ka­dav­ra­sı ken­di ken­di­ne olu­şa­bi­lir mi, ta­biat ya­pa­bi­lir mi, te­sa­dü­fen ve­ya se­bep­ler va­sı­ta­sıy­la mey­da­na ge­le­bi­lir mi? El­bet­te ha­yır! Öy­le ise, in­san is­ke­le­ti­ni ya­pan, ona ruh ve du­y­gu ve­ren son­suz isim ve sı­fat­lar sa­hi­bi bi­ri­si var­dır. O da Ka­dir-i Mut­lak’tır.

Dipnotlar:

1-E. Bo­rel, İh­ti­mal­ler ve Ha­yat (çev. İ. Er­baş) Mil­li Eği­tim Ba­sı­me­vi, İst, 1966.; 2-Ye­ni As­ya, 9.08.2001.