Türkiye’yi idare edenler aksini iddia etse de ülkemiz iyi yönetilmiyor. İyi idare edilmediğimiz nereden mi belli? Ekonomik, siyasî ve sosyal meselelerdeki sıkıntılar bu iddiaya delil olarak yeter.
İyi idare edilen bir ülkede millet ekseriyeti geçim sıkıntısı çeker mi? İyi idare edilen bir ülkede büyük ekseriyet hukuksuzluktan yana şikâyetçi olur mu? İyi idare edilen bir ülkede onlarca, belki de yüzlerce ‘mafya grupları’ kol gezer mi? İyi idare edilen bir ülkede eğitim sisteminden herkes şikâyetçi olur mu? Bu liste uzar gider...
Bu noktada çok haklı bir soru sorulmuş. İyi Parti Genel Başkan Yardımcısı Alper Akdoğan, vergi ve harçlara yapılan/yapılacak artışları eleştirerek, “Üretmeyen, planlamayan, tasarrufu devletin değil, vatandaşın üzerinden sağlayan bu ekonomi yönetimi; dar gelirli aileleri, emekliyi, gençleri ve çalışan kesimi daha da zorlayacaktır. Sorumuz basit: Kötü yönetimin bedelini neden millet ödüyor?” demiş. (ankahaber.net, 3 Kasım 2025)
Evet mesele bu noktada düğümleniyor. Mevcut kötü yönetimin bedelini de ‘yöneticiler’ ödemiş olsa acaba işler böyle mi olurdu?
Türkiye’yi idare edenler aldıkları keyfî ve yanlış kararlarla emeklisinden çalışana, öğrencisinden çiftçisine büyük çoğunluğu mağdur ediyor. Sıra bedel ödemeye gelince ise idareciler hiç bedel ödemiyor. Yanlış kararlar alıp ülkeyi zarar sokan, yüksek enflasyona sebep olan hiç bir idareci bu yaptığı yanlışın bedelini ödedi mi? Yanlış kararlar neticesinde atıl yatırımlar yapan, 5 liraya yapılması mümkün olan işleri 25 liraya yaptıran bir ‘devlet adamı’na bu ve benzeri yaptığı hataların ‘faturası’ kesildi mi?
Çok eskiden beri verilen bir misal var. Asgarî ücret ya da emekli maaşlarının az oluşu mesele edildiğinde siyasetçilere ya da karar alıcılara “Bu maaşlarla bir ay geçinin de görelim” denilir. Hakikaten de değil bir, belki 5 asgarî ücretle geçinebilecek bir idareci, bakan ya da başbakan var mı? O halde niçin siyasetçilerin aldıkları yanlış kararların faturasını hep fakir fukara, işçi, çiftçi ve emekliler ödesin?
Milletin dertleriyle dertlenmeyen, onların yaşadığı sıkıntıları görmeyen, feryatlarını duymayan idarecilerin Türkiye’yi düzlüğe çıkarması mümkün değil. O halde kötü yönetimin bedelini idarecilere ödeten bir sisteme acil ihtiyaç var vesselâm.