Hani, bazı yerlerdeki CHP'li belediyelerde Kemalistlik huyları depreşti de, her tarafı heykeller ve resimlerle donattılar ya... Önce, CHP'li belediyelerin bir marifeti sandık. Ama değilmiş. İktidarda bulunan AKP'nin va-lisinin marifetiymiş bu. Peki, vaziyet nedir? 4. Devre uzatıcıları, bu zorakî işin neresinde?

Mevlid kimin için okunur? Dindar insanlar için değil mi? Peki, M. Kemal bu dindarlığın neresinde? Veya İslâm dini ile alâkalı görüşleri nedir? Kaç kişi bunu biliyor?

İşte, onun kendi ifadelerine hiç bir yorum yapmadan yer veriyoruz:

[…Fakat bu prensipleri, gökten indiği sanılan kitapların doğmalarıyla asla bir tutmamalıdır.  M. Kemal (Kaynak: Söylev ve demeçler, cilt 1, s 389. (1 Kasım 1938′deki son meclis konuşması)”

“Kralların ve padişahların istibdadına, dinler mesnet olmuştur” (Kaynak: Atatürk'ün El Yazmaları, Medeni Bilgiler, s. 30)

“Gerçekte dinleri konusunda halkın hiçbir fikri yoktur, din dediği şey, bilinmeyen inanç dizgelerine ve gizle karışık emellere kör bağlılıktan başka bir şey değildir.” (Kaynak: Atatürkün El Yazmaları, Medeni Bilgiler, Afet İnan)

“Tarih bize öğretir ki, bütün dinler, milletlerin cehaletlerinin yardımıyla utanmaksızın Tanrı tarafından gönderildiğini söyleyen adamlar tarafından tesis olunmuştur.” (Kaynak: Atatürk'ün El Yazmaları, Medeni Bilgiler, Afet İnan)

“Natür (Tabiat) insanları üretti, onları kendisine taptırdı da…” (Kaynak: Atatürk'ten Düşünceler, Derleyen: Prof. Enver Ziya)

 “Çünkü malûmdur ki, insan tabiatın mahlûkudur.” (Kaynak: Atatürk'ün El Yazmaları, Medenî Bilgiler, Afet İnan)

 “Türkler, Arapların dinini kabul etmeden evvel büyük bir milletti. Arap dinini kabul ettikten sonra Türk milletinin millî rabıtaları gevşedi; millî hisleri ve heyecanı uyuştu.” (Kaynak: Medenî Bilgiler ve Atatürk'ün El Yazmaları, Afet İnan, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara 1969, s 364-365.)

“Hocaları toptan kaldırmadıkça hiçbir iş yapamayız. Bugünkü kudret ve prestijimizle bugün bu inkılabı yapmazsak, başka hiçbir zaman yapamayız.” (Kaynak: Kâzım Karabekir, Paşaların Kavgası; Emre Yayınları, Aralık 1991, s. 165.)

 “İnsanlar ilk devirlerinde pek âcizdi. Kendilerini koruyamıyorlar, hiçbir hadisenin de sebebini bilmiyorlardı. Kendilerini koruyacak bir kuvvet aradılar. Nihayet insanlık vicdanında bir kuvvet yarattı. O da işte Allah’tır. Her şeyi ondan beklediler, ondan istediler. Hastalıktan, felâketten korunmayı hep Allah’larından istediler. Fakat modern çağlarda insan her şeyi Allah’tan beklemedi. Ancak toplumdan bekledi. Her şeyin koruyucusu insan cemiyetidir. Bizi koruyan, refah içinde yaşatan toplumdur.” (Kaynak: Enver Behnan Şapolyo, Atatürk ve Millî Mücadele Tarihi, 1932, s. 305) 

“Masum ve cahil insanları, yüzlerce Allah’a taptırmak veya Allah’ları muayyen gruplarda toplamak ve en nihayet bir Allah kabul ettirmek, siyasetin doğurduğu neticelerdir.” (Kaynak: Türk Tarihinin Ana Hatları, 1930, Devlet Matbaası, s. 220-221)

“İnsanlar, kurtçuklar gibi sulardan çıktılar en önce… İlk ceddimiz balıktır. İşler daha daha ilerledikçe o insanlar, primat zümresinden türediler. Biz maymunlarız, düşüncelerimiz insandır.” (Kaynak: Ruşen Eşraf Ünaydın, Atatürk Tarih ve Dil Kurumları, s. 53)

“Muhammed, iptida (ilk başta) Allah’ın resuluyüm diyerek ortaya çıkmamıştır, bunu düşünmemiştir. Bu düşünce, senelerce mücadele ettikten ve fikirlerini neşreyledikten sonra kendisinde hasıl olmuştur.” (Kaynak: Nokta Dergisi, 17 Kasım 1985)

“Muhammed’in peygamberliğinin başlangıcına dair birçok eski rivayetler vardır. Bunlar artık efsanelere karışmıştır. Hakikatte peygamberin ilk söylediği Kur’ân âyetinin ne olduğu malûm ve belki de mazbut değildir. Kur’ân sûreleri Muhammed’e açık semada peyda olmuş bir şimşek gibi günün birinde, birdenbire bir taraftan inmiş değillerdi. Muhammed’in söylediği sûreler, uzun bir devirde dini düşüncelerinin ürünü olmuştur. Muhammed, bu sûrelere birçok çalıştıktan ve incelemeler yaptıktan sonra edebi şeklini vermiştir” (Kaynak: Afet İnan, Atatürkün El Yazmaları, 2000′e Doğru Dergisi, 8. Sayı, s. 15-16)

“Türk milleti, bir kelimesinin manasını bilmediği halde, Kur’ân’ı ezberlemekten beyni sulanmış hafızlara döndüler” (Kaynak: Medeni Bilgiler, Afet İnan, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara 1969, s. 364-365)

“Dini ve namusu olanlar kazanamazlar, fakir kalmaya mahkûmdurlar. Onun için önce din ve namus telâkkisini kaldırmalıyız. (Kaynak: İstanbul, Tekin Yayınevi, 1990, s 83-84)

“Benim bir dinim yok ve bazen bütün dinlerin denizin dibini boylamasını istiyorum”  (Kaynak: Andrew Mango, Atatürk, s. 447) ]

Haydi bakalım buyurun, bundan sonra okutun bakalım! Bu kadar aşikâr din menfî konuşan şahsa...