Bir kardeşimiz, “Kimi zaman bazı sıkıntılar, kimi zaman da şartların müsait olmaması yüzünden derslere iştirak edemeyebiliyoruz. Bu şartlarda da Risale-i Nur’dan istifademizi azami mertebeye çıkarabilmemiz için nasıl bir yol tavsiye edersiniz?” diye sordu.
Her hal ve şarttaki formülü Risale-i Nur ortaya koymuştur. Biz sadece seslendirir ve hatırlatırız. Yapılacak ilk şey, “İhlas Risalesi, Uhuvvet Risalesi, Hizmet Rehberi” gibi eserleri esas alarak, çokça müzakere ve mütalaa ederek sıkıntıları asgariye indirmektir. Zira onların ilacı budur.
İkincisi, “insan, imtihan, hizmet” olan yerde sıkıntısız, problemsiz bir ortam imkansızdır. Bunlar burada değil, Cennet hayatında vardır.
Üçüncü olarak, elimizden geldiği kadar şartlarımızı zorlayarak umumi, mahalli derslere iştirak edip bir araya gelmektir. Çünkü:
● “Taat ise cemaatle daha ahsendir.” Yalnız başına kılınan namaz bir derece, cemaatle kılınan namaz 27 derece feyiz, bereket, huzur ve mutluluk, sevap veriyorsa cemaatle birlikte okunan, dinlenilen, müzakere ve mütalaa edilen dersler de böyledir.
● Zaman, cemaat zamanıdır, cemaatte olan kuvvet, fertte yoktur. (İşaratü’l-İ’caz, s. 162.) Cemaat meselesi, sadece ibadetlerde veya dini hizmetlerde değil, ilim, ticaret, yönetim vs., toplumun bütün katmanlarında geçerlidir.
● Fert dâhi de olsa, cemaatin şahs-ı manevisine karşı sivrisinek kadar kalır. (Sünühat, s. 52.)
● Şahıs ne kadar güçlü ve dâhi de olsa şahs-ı maneviye karşı mağlup düşebilir.” (Emirdağ Lahikası, s. 2 c., s. 120.) “
Ahirzamanın dehşetli şahısları ve cereyanları “Deccalizm/Süfyanizm ve kolları ‘ifsat, ahlaksızlık, dinsizlik, zındıka ve mason komiteleri” cemaat, komite, ekip ve organize halinde geliyor. Şahıslar olarak bunlara ancak cemaatin, şahs-ı manevinin feyzi, bereketi ve gücüyle mukabele ederek kendimizi, çoluk-çocuğumuzu muhafaza edebiliriz. Aileboyu okuma, müzakere ve mütalaalara ağırlık verebiliriz.
Zaten bunun için de evimizi dershaneye, Medrese-i Nuriye’ye çevirmemiz gerekir: “Kalbe bu ikinci hakikat ihtar edildi.
Üstadımız, Risale-i Nur derslerini ihya ederek aile bireyleri, cemaat fertleri arasında muhabbet, hürmet, merhamet, uhuvvet, tesanüt, ihlas gibi duygu ve hasletleri pekiştirirken, komşular arasındakini de tesis ve takviye etmek istiyor. Zira, bir arada yaşamanın esasları bunlardır.
Gerçekten şartlar müsait değilse veya gidildiğinde daha büyük sıkıntılar çıkacaksa Üstadımızın ortaya koyduğu şu formül uygulanabilir: Ders olmadığı günler veya derse gideceklere mani olmayacak ve kesinlikle fitneye de mahal vermeyecek şekilde evimizde normal veya müzakereli dersler yapabiliriz.