İslâm; kelime olarak, selâm, esenlik, barış anlamlarından türemiş olup, Allah’ın bizlere lütfettiği ‘teslimiyet’ dininin adıdır. Müslüman ise; doğruluk, dürüstlük sıfatlarına ma’tuf olarak, İslâm dinine bağlı olan kimsedir. O halde, selâm ve selâmet anlamlarına bağlı bir din üzere olduğumuzu görmekteyiz. Bu sebeple Allah’ın seçimini ‘seçim’ kabul eden bir kul olduğumuz bilincinde olmak gerektiğini göz ardı etmemeliyiz.
Dünya kuruldu kurulalı, farklılıkların etrafımızı çepeçevre kuşattığını görmekteyiz. Farklı ırk, dil, renk, soy, coğrafî sınırlarda yaratılmışız. Biz Müslümanlar da bu farklılıklardan bir ümmet oluşturmuşuz, efendiler efendisi Hz. Muhammed (asm) öncülüğünde. Ve kocaman bir aile olmuşuz. Bölünmez, parçalanmaz bir aile… Yüce Allah Kur’ân-ı Kerîm’de “Allah’ın size uzattığı kurtuluş ipine (Kur’ân) hep birlikte sarılın. Sakın ayrılığa düşmeyin. Hele Allah’ın size nasip ettiği birlik ve beraberlik nimetini bir düşünün. Hani siz vaktiyle birbirinize düşmanlar idiniz de o kalplerinizi birleştirmişti. İşte onun bu nimeti sayesinde kardeşler olmuştunuz. Yine siz, bir ateş çukurunun tam kenarında idiniz de, o sizi oradan kurtarmıştı. İşte Allah size âyetlerini böyle apaçık bildiriyor ki doğru yola eresiniz.”1 buyurmuş ve birliğin ‘nimet’ olduğunu kavrayıp birlik içinde olmamızı emretmiştir.
“Bir değil mahvedilen devlet-i İslâmiyye…
Girdiler aynı siyasetle bütün makbereye.
Girmeden tefrika bir millete, düşman giremez;
Toplu vurdukça yürekler, onu top sindiremez.”2
diyen millî şairimiz Mehmed Âkif, birlik dini olan dinimizi en büyük fitne ateşi olan ‘ayrılık’tan men etmiştir.
Peygamber Efendimiz (asm) “Mü’minler birbirini sevmekte, birbirini korumakta bir vücuda benzerler. Vücudun bir uzvu hasta olduğu zaman diğer uzuvlar da bu sebeple uykusuzluğa ve ateşli hastalığa tutulurlar”3 hadis-i şerifinde bizleri tek vücut olarak tanımlamıştır.
Yaradan, biz mü’minleri bir aile efradı olarak yaratmıştır. Bir ailede nasıl ayrılık hissi olamayacaksa, üstün görme, sû-i zan yapma olamayacaksa kocaman bir aile olan Müslüman âleminde de ayrılık, bozgunculuk olamayacaktır. Bu sebepe fitne ve fücur esbabını hayatımızdan çıkarmak gerekmektedir. Eğer yüce Allah’ın biz Müslümanlardan beklediği birliktelik gerçekleşmezse sonuç hüsran olacaktır. Allah-u Teâlâ bu sonu Kur’ân’da şu şekilde buyurmaktadır: “Ey Mü’minler! Kendilerine onca âyet, onca İlâhî ikaz gelmesine rağmen bölünen, çeşitli gruplara ayrılıp birbirlerine düşen Yahudiler ve Hıristiyanlar gibi olmayın. (Bilin ki) böylelerinin hakkı müthiş bir azaba mahkûm olmaktır.”4
O halde bu tehlikeye karşı şimdi birlik olma zamanıdır. Zira tam da bugün içinde bulunduğumuz durum; hakkalyakin, ilmelyakin ve aynelyakin bize birlikteliği emretmektedir.
Öyleyse şimdi…
İslâm âlemi üzerinde oynanan oyunların yeşermesine engel olma zamanıdır.
Zulmü, fitneyi, ayrılığı körükleyenlere karşı, Hakk’a taraf olma zamanıdır.
Zulmü alkışlayan ellere karşı, elimizi Hakk’a açma zamanıdır.
“Zulmedenleri o korkunç ses yakaladı da yurtlarında diz üstü çökekaldılar”5 âyetiyle kalben huzura erme zamanıdır.
Her şeyi ebedî ve ezelî ilmiyle bilen Allah’ın “Size ne oldu ki birbirinize yardım etmiyorsunuz?”6 hitabına sahip çıkma zamanıdır.
İslâm birliğine tuzak kuranları, Tuzak Kuranların En Hayırlısı’na havale etme zamanı; yakılan fitne ateşlerini İbrahim misali selâmetle birlik içinde söndürme zamanıdır.
Şimdi âlem-i İslâm’ın dirliği için ‘Birlik Olma’ zamanıdır.
Ya Rab! Âlem-i İslâm’ın şehadetnamelerini en kısa zamanda alıp ittihad-ı İslâmın gerçekleşmesini nasip eyle. Âmin.
Dipnotlar:
1- Âl-i İmran: 103.
2- M. Â. Ersoy, Ayrılık Hissi Nasıl Girdi Sizin Beyninize.
3- Buharî, Edeb 27, Muslim, Birr: 66.
4- Âl-i İmran: 105.
5- Hud: 67.
6- Saffat: 25.