Bilinen en eski çağlardan günümüze kadar çocukların dünyasında oyun ve oyuncak hep var olmuş, fıtratları gereği olmaya da devam edecektir. Tarihin seyri içinde oyun ve oyuncaklarda şeklî değişikliklerin olduğu görülmekte ise de oyunlar ve oyuncaklar özünü hep muhafaza etmiştir. Oyun ise  çocukların gündeminden hiç düşmemiştir. 

Oyun, onlar için bir iş, bir uğraş bir öğrenme alanıdır. Çocuk toplum içinde müşahade ettiklerini, duyduklarını ve yaşadıklarını oyun ile tecrübe ederek yaşantısına aktarır. Oyunla, yardımlaşma, paylaşma ve dayanışma hisleri gelişir. Fizikî ve motor gelişim alanları desteklemekle birlikte duyuşsal yönden de çocuğu rahatlatmaktadır.

Oyunlar oynanırken eğitimciler, ana ve babalar çocukları dikkatle takip ederlerse çocukta var olan bazı sorunların (kıskançlık, yalancılık, hilekârlık, kin, intikam duygusu gibi) ip uçlarını rahatlıkla görebilirler. Bu durum erkenden tedbir alınıp tedavi edilme yoluna gidildiğinde çocuk için ayrı bir kazanımdır. Mevcut sorunun erkenden tesbit edilerek bu şekilde giderilmiş olması çocuğa ve topluma katacağı artı değerler, oyuna oyun deyip geçmemiz gerektiğinin de farklı bir göstergesidir.

Oyun çocukları sosyalleştirerek, toplum içinde yaşayabilme ve disiplinlerine  uyumunda yardımcı olmaktadır. Oyun içindeki kurallar, sınıfta, kantinde, sokakta, trafikte vb. var olan kurallara uyum için bir başlangıç noktası olmaktadır. Oyun çocuğun hayata hazırlanmasında ilk basamaktır.

Oyunlar çocuğa sosyal ve fizikî gelişimin yanında zihnî gelişimlerinde de  pozitif değerler kazandırmaktadır. Çocuk oyunla yeni kelime, kavram, terim ve kurallar öğrenecek, öğrendiklerini oyun vasıtasıyla uygulamaya koyacaktır. Oyun oynarken kullandığı araç gereçler olacaktır. 

Bunları kullanma becerisi elde ederken aslında belki de bir mimarın, bir mühendisin ilk kalem tutuşuna, ilk çizgilerine şahitlik ediyoruzdur. Bu uygulamalar ilerleyen yıllardaki yapacağı atılımlar için ilk basamağı teşkil edecektir.

Oyun oyuncaksız olmaz tabi. Oyuncaklar el ve göz koordinasyonu ile birlikte bunları doğru kullanabilme becerilerini kazandırır. Arkadaşlarıyla paylaşma, yardımlaşma gibi müsbet değerlerin öğrenilip uygulamaya konulması, paha biçilmez kazanımlardır.

Bütün bunlar olurken tabiî olarak iletişim de gündeme gelmekte. Çocuk arkadaşlarıyla iletişim kurmakta, kendini ifade etmekte, bu arada dil gelişimi ile birlikte meramını ifade etme kabiliyeti gelişmektedir. Düşünme, tartışma, mukayese etme, analiz, sentez için ilk tecrübeler yaşanmaktadır.

Oyun çocuğun dünyasında köklü inkılâp ve dönüşümlere sebep olduğuna göre bizlere düşen durumu fırsata çevirip, çocuğun yaratılış maksadına uygun değerlerin gelişmesine, öğretilmesine katkı verecek duruşlar sergilemeli, bu konuda onlara yardımcı olmalıyız. Tarihin hiçbir döneminde birer irfan ocağı olan oyunlarımız günümüzdeki kadar unutulma tehlikesi ile başbaşa kalmamıştı. Dijital zeminlerdeki sanal oyunlar, çocuklarımıza fizikî, zihnî, ruhî ve sosyal zararlar vermektedir. Bir an önce çocuklarımızın hiçbir şekilde hayrına olmayan, çoğu kasten kötü niyetli hazırlanmış sanal oyunların pençesinden kurtarıp, geleneksel oyunlarımızla tanıştırmalıyız.