Merhum pederim daha 5 yaşımı henüz bitirmiş olmama rağmen beni ilkokul öğretmeninin yanına götürerek “Bizim bu kerata okumaya çok meraklı, şimdiden okula kaydını yaptırmak istiyorum” dedi.
Öğretmense, “6 yaşını bitirmeden resmî olarak kaydını yaptıramayız. Ancak kayıtsız olarak bu yıl hazırlık sınıfı okusun. Gelecek sene de birinci sınıfa kaydını yaptırırız” dedi. Pederim o günkü köy ilkokulu öğretmeni Tacim Hoca’ya teşekkür ederek beni okula gönderdi.
Ancak aynı yıl pederim amansız bir hastalığa yakalandı ve 28 Ekim 1973 senesinde vefat etti. Tabi o dönem ben işin pek farkında değildim. Kendisi 36 yaşında olduğu halde sekiz erkek ve iki de kız çocuğu vardı. Sağolsun o gün 17 yaşında olan büyük ağabeyimiz evin idaresini üstlendi. Ben de ağabeyimin bana olan desteği ile aynı şekilde o yıl hazırlık ve sonrasında da 5 yılda ilkokulu bitirdim.
Babam ağabeyimi şehre gönderip okutmak istiyordu. Tabii kendisi vefat edince ailede durumlar biraz sıkıntıya girdi. Ağabeyimin okuma işi öne ertelendi ve neticede okumaktan vazgeçti.
Tacim Hoca’nın da ısrarı üzerine en büyük ağabeyim benim okumama razı oldu ancak vakit hayli geçmişti. Tevafuk eseri olacak ki o yıl Urfa’da 3 tane ortaokula ilaveten bir dördüncüsü olan Cumhuriyet Ortaokulu açılmaya karar verilmiş ve açılışı Kasım ayında olmuştu. Selahaddin-i Eyyubi Camisinde görevli Osman Amca’nın tavsiyesi ile okula kayıt olup başladım.
Köyden yeni geldiğim için ortaokula alışmakta biraz zorlandım. Aynı zamanda şehirde evimiz olmadığı için şehirdeki iki halamgilden birinin evinde kaldım. Ancak pek ders çalışamıyordum.
Bunun yanında ailem de köye gidip ağabeylerime yardım etmemi istiyorlardı. Neticede karne notlarımın hemen tümü zayıf idi.
Bunu gören büyük ağabeyim bana, “Gel köyüne, bize yardım et” dedi. Bunun üzerine diğer halam, ağabeyime “Hasan benim de evlâdım, bizde kalsın ve okusun” dedi. İkinci dönem onlarda kaldım. Ancak orada da bir dönemi zor bitirdim. Artık köyde kalacaktım.
O yıl bizim köyün okuluna yeni tayin olan Nurettin Hoca, Risale-i Nur eserleri ile irtibatlı idi. Büyük ablamın kocası Mehmet Ağabey durumumu Nurettin Hoca’ya anlatmış. Nurettin Hoca da Urfa’da öğrencilerin kalabileceği dershanelerin olduğunu söylemiş.
Nurettin Hoca, eniştem Mehmet Ağabey ve ben merhum Urfa’da Mustafa Hoca’nın yanına vardık. Sağolsun kabul ettiler ve ben o yıl yani 1979 yılı Ekim ayında ortaokul ikinci sınıfta iken Risale-i Nur dershanesinde kalmaya başladım ve Rabbime çok şükrediyorum ki 43 yıldır aynı istikamette devam ediyorum. Rabbim beni ve tüm Nur Talebelerini istikametten ayırmasın. Amin.