4- Menfî milliyetçilik hissi yerine bütün cin ve inse mürsel, Nebiyy-i Efham sallallahu teâlâ aleyhi ve sellem Efendimiz Hazretlerinin mesleğini; Ali imran 103. Ayeti olan “Allah’ın ipine sımsıkı sarılın ve ayrılmayın” ve 10. ayeti olan “Mü’minler ancak kardeştirler” gibi âyât-ı mübarekeyi derhatır ettirmek suretiyle peygamberlere imanı… diyerek başta peygamberimiz Hz. Muhammed (sav)’in veda hutbesinde, “Arabın arap olmayana üstünlüğü yoktur, asıl üstünlük takva iledir” derken, kimsenin kendi soyluluğunun üstünlüğü ile başkalarını ezemeyeceği ve onlara istibdat uygulayamayacağını dile getiriyor. Keza Üstad da 26. Mektubun 3. Mebhasında Hucurat suresi 13. Ayeti kerimesini tefsir ederken de ayet-i kerimede geçen mana olan, “Biz sizi bir erkek ile bir dişiden yarattık, sonra kabilelere ve milletlere böldük ki birbirinizi tanıyasınız ve yek diğeriniz birbirine yardımda bulunasınız. Yoksa boğuşasınız ve zayıf olanınız güçlü olanı tarafından ezilsin diye yaratmadım.” Burada Hucurat suresi 10. Ayette geçen “Mü’minler ancak kardeştir” kaidesinin daha da üzerinde olup adeta Kur’an-ı Kerim tüm insanlığa seslenerek bir kavim ve/veya bir milletin başka birine üstünlük taslayamayacağını kat’i emir buyurarak asıl üstünlüğün O’na karşı takvada olduğunu gösteriyor.

Hakeza Üstad, “Milliyetimiz bir vücuttur, ruhu İslâmiyet; aklı Kur’an ve imandır” diyerek de Kur’an ve imandan beslenen bir aklın elbette kendi vücudunun bir azası olan başka bir milletten olan diğer bir kardeşini ezmeyeceğini ve onu hor görmeyeceğini demek istiyor.

Ezcümle, Üstad 22. Mektup olan Uhuvvet Risalesi’nin hatimesinde gıybet hakkında, Hucurat suresi 10. Ayet-i kerime olan, “Sizden biri, kardeşinizin ölü etini dişlemekten hoşlanır mı?” ayetini tefsir ederken de aslında gıybetin de bir nevi menfi milliyetçilik gibi şen’i bir haslet-i rezile olduğunu ispat ediyor.

Rabbim bizi her türlü fitne ve fesad ile alude menfi milliyetçilik vartasına düşürmeye sevk eden insi ve cinni desise-i şeytaniyenin şerrinden muhafaza eylesin. Amin.

(Devam edecek)