İnsan şeref ve onuruna yakışmayan muamele ve hareketler meydana gelir. İnsanlara insanlığını unutturacak kadar büyük hakaret ve zulümler yapılır. Kendinize yapılan hakaretlere karşı hukukunuzu koruyup hakkınızı müdafaa edebilecek bir makam da yoktur. Çünkü her şey ve herkes istibdat rejimine hizmet eder. 

Ülkemiz çeşitli istibdat dönemlerinden geçmiş ve her dönemin kendine has hakaret uygulamaları olmuştur. Mesela tek parti döneminde Arapça ezan yasağı dayatılmış, Kur’an-ı Kerim okumak ve onun hakikatlerini ders almak engellenerek dini inançlara ve o inancı taşıyan insanlara hakaret edilmiştir. Darbe dönemlerinde bütün insan hakları askıya alınarak her türlü hakaret yetkisi istibdat uygulayıcılarının eline verilmiştir. Yine günümüzde insanlar birbirinden ayrıştırılarak yaftalanmakta ve kolayca hakaretlere maruz kalmaktadır. Hakaretlerle size yapıştırılan iftira levhalarını istibdat ortamında üzerinizden çıkartıp atmak kolay değildir. Çünkü kendinizi ifade ederek hakkınızı savunabileceğiniz bir ortam yoktur. 

Bir Barla ziyaretimizde yaşlı bir amcamız ile konuştuğumuzda Bediüzzaman Hazretlerinin, talebelerinin ve köylü halkın, idarecilerce defalarca hakaretlere maruz kaldığını söylemişti. “Şimdi tam tahakkuk etti ki, resmen bana ihanet ve hakaret etmek, onunla, teveccüh-ü âmmeyi hakkımda kırmak için gizli bir tedbir kurulmuş.” (Tarihçe-i Hayat) Anlaşılıyor ki, Bediüzzaman ve talebelerine hakaret bir plan dâhilinde uygulanmıştır. “Vatan ve millet, âsâyiş ve idare aleyhinde ve anarşilik lehinde ve müthiş bir ecnebi hesabına beni sıkıştırıp, bir sarsıntı çıkarıp, o cereyanın müdahalesini istiyorsunuz. Onun için, bütün ihanet ve hakaretlerinize beş para kıymet vermem; âsâyiş, idare lehinde sabır ve tahammüle karar verdim.” (Tarihçe-i Hayat)

Tüm bu hakaret girişimlerinin maksadı asayişin bozulması ve böyle bir ortamda istibdat uygulayıcılarının elinin güçlenmesidir. Fakat Bediüzzaman ve talebeleri buna hiçbir zaman buna imkân ve fırsat vermemiştir.