Hz. Peygamber (asm) şunu tavsiye etmiştir: “Suyu üç yudumda için. İçerken Besmele çekin. İçtikten sonra da ‘Şükür elhamdülillah’ deyin” (Riyaz üs-Salihin: 761).

Amr İbni Şuayb’ın babasından onun da dedesinden rivayet ettiğine göre, dedesi (Abdullah İbni Amr İbni Âs) şöyle dedi: “Ben Resûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem’in ayaktayken de otururken de su içtiğini gördüm.” (Tirmizî, Eşribe 12).

Hadis kaynaklarında Hz. Peygamber’in (asm) oturarak su içtiği (Müslim, Eşribe, 113 (2024); Tirmizi, Eşribe, 11 (1880) gibi, ayakta da içtiği yer almaktadır. (Buhari, Eşribe, 16; Müslim, Eşribe, 120 (2027); Tirmizi, Eşribe 11 (1881) İbn Macei Et‘ime, 25 (3301). Ancak bazı hadislerde ise oturarak yeme ve içme tavsiye edilmiştir. (Muslim, Eşribe 116 (2026). Bu itibarla ayakta su içmekte sakınca bulunmamakla birlikte oturarak içmek, yeme-içme adabı açısından daha uygun görülmüştür.

Suyu sağ elle içmelidir. İçeceği suya bakıp sonra içmelidir. Üç nefeste içmelidir. Soluğu suya değil bardağın dışına vermeli; nefes verirken, bardağı ağızdan çekmelidir. Yazın, serin içmelidir. Çok soğuk içmemelidir. Resulullah Efendimiz (asm) serin şerbet içmesini severdi. (Ayakta içmeyiniz!) buyururdu. Zemzem suyu, abdest aldıktan sonra kalan su ve ilâç yutmak için içilen su ayakta içilebilir. Yolcu, her suyu ayakta içebilir. Suyu yavaş yavaş emer gibi içmelidir. Ağzı doldurarak içmemelidir. Suyun hepsini bir solukta içmemelidir. Kaynar şeyi, soluyarak içmemeli. Soğutup, sonra içmelidir. 

Peygamber Efendimiz (asm) kendisi de zaman zaman ayakta su içmek suretiyle bunun yasak olmadığını göstermiştir. Belki de sağlık açısından uygun görmediği için bunun alışkanlık haline getirilmesini istememiştir. Suyu oturarak içmenin daha uygun olduğunu belirtmek, insanları buna yönlendirmek ve tercihinin bu yönde olduğunu daha açık bir şekilde anlatmak için de ayakta su içmenin aleyhinde bulunmuştur.