10 Mart 2014, Pazartesi
“Bazı vakit olur bir dakika; bir saat ve belki bir gün, belki seneler kadar…
Ve bir saat; bir sene, belki bir ömür kadar netice verir ve ehemmiyetli olur.
Meselâ: bir dakikada şehid olan bir adam, bir velâyet kazanır.”
Bediüzzaman Said Nursî
Uhud Savaşında sancağı taşıma vazifesi Hz. Musab’a aitti. Resulullah (asm) Musab’a hitaben: “İleri, Ey Mus’ab, daha ileri!” diye seslendi.
Gelen cevap Peygamberimizi (asm) hüzünlendirdi: “Ben Mus’ab değilim.”
Bu cevap üzerine Resûlullah (asm) sancağı taşıyanın bir melek olduğunu anladı. Demek Mus’ab şehit olmuştu. Ve sancağı melekten alarak Hz. Ali’ye verdi.
Daha sonra geri dönerek Mus’ab’ın mübarek cesedini buldu. Başucuna gelerek Ahzab Sûresinden şu mealdeki âyeti okudu: “Mü’minlerden öyle yiğitler vardır ki, onlar Allah’a verdikleri sözde sadakat gösterdiler. Onlardan bazıları şehid oluncaya kadar çarpışacağına dair yaptığı adağını yerine getirdi. Kimisi de şehîd olmayı bekliyor. Onlar verdikleri sözü asla değiştirmediler.”
Ve devamında şöyle buyurdu:
“Allah’ın Resulu de şahittir ki, siz kıyamet günü Allah’ın huzurunda şehîd olarak haşr olunacaksınız.”
Daha sonra yanındakilere dönüp:
“Bu zatları ziyaret ediniz. Onlara selâm veriniz. Allah’a yemin ederim ki, kim bu zatlara dünyada selâm verirse, kıyamette de bu aziz şehitler kendilerine mukabil selâm verecektir.”
Daha sonra bütün şehidler defnedildi. Mus’ab bin Umeyr’e kefen olarak bir şey bulunamadı. Bunun üzerine vücudu kaftanıyla, ayak tarafı da otlarla örtülerek defnedildi.
Okunma Sayısı: 949
YASAL UYARI: Sitemizde yayınlanan haber ve yazıların tüm hakları Yeni Asya Gazetesi'ne aittir. Hiçbir haber veya yazının tamamı, kaynak gösterilse dahi özel izin alınmadan kullanılamaz. Ancak alıntılanan haber veya yazının bir bölümü, alıntılanan haber veya yazıya aktif link verilerek kullanılabilir.