Yıllardır hasretle beklediğim hac kurası, bu sene nihayet -13 sene sonra- nasip oldu.
Her kur’a çekileceği gün yaklaşık iki milyon kişi gibi ben de hep heyecanlanıyordum. Kesin beklediğim yıllar oldu, ama bir türlü gerçekleşmiyordu. Hatta nefsim diyordu ki, “Bak falan kişiye bile çıktı, sen ise hâlâ bekliyorsun. Bu nasıl olur? Hem sen bir de hocalık taslıyorsun?”
Evet bu ve benzer sorular soruldu. Nihayet sosyal medyada Hac kuralarının çekileceği haberini okuyunca, herkes gibi beni de bir heyecan sardı. Acaba bu sene kura çıkar mı? Bu heyecanla beklerken 31 Ekim 2024 tarihinde gece gelen bir mesaj, bu sene kur’amızın çıktığı müjdesini veriyordu. Evet büyük bir sevinç! Ama ben çalıştığım işyerinden izin alma noktasında problem yaşayabileceğim düşüncesiyle tam sevinç yaşayamadım. Gece yatağa girsem de uyuyamadım, zaman zaman uyandım. “Ne yapacağım? Yoksa gidemeyecek miyim?” gibi zor sorular kafamı hep kurcaladı. Bir taraftan da içimden bir ses “Allah bir kapı açar inşallah” diyordu.
Hemen internet üzerinden araştırmalar yapmaya başladım. “Hac kur’ası çıkanlar gitmezse hakları yanar mı, kurasız hacca nasıl gidilir, hac kafilesinden önce dönülür mü, kafileye sonradan katılınabilir mi? gibi sorulara üç gün cevap aramaya çalıştım. Bu soruları sormamdaki sebebim, özel bir okulda öğretmen olmam ve izin almakta problem yaşayacağım düşüncesinden kaynaklanıyordu.
Nihayet kesin kayıtların başladığı 4 Kasım 2024 Pazartesi günü il müftülüğüne gittim. Yukarıdaki benzer soruları görevli memura sorduktan sonra, yine tereddütlerle çalıştığım okula gittim. İzin konusunu görüşmek için müdür yardımcısına uğradım. Hac kur’ası çıktığını, hacca gidebilmem için ücretsiz izin istediğimi, bu konunun benim için çok önemli olduğunu, 13 yıl beklediğimi söyledim.
Hiç beklemediğim bir cevap aldım: “Hocam ücretsiz izne gerek yok. Sen bana gideceğin tarihi söyle, ben müdürden izin alırım” dedi. Şaşırmıştım. Teşekkür ederek odasından ayrıldım. Koridordan öğretmenler odasına giderken, değişik bir hâlet-i ruhiyeye girdim. Artık sevinçten uçuyordum. Öğretmenler odasına giremeden, bir anda hıçkırarak yüksek sesle ağlamaya başladım. Öylesine bağırmaya başladım ki, sesimi duyan arkadaşlar geldiler. Beni teskin etmeye çalışıyorlar, ama nafile, ben konuşamıyordum. Yüksek sesle bağırarak ağlıyordum.
Müdürün sekreterleri geldi. Beni bir sandalyeye oturttular. Acilen okulun hemşiresini çağırdılar. Müdür baş yardımcısı geldi. ‘Ne oldu sana?’ diye teskin etmeye çalıştı. “Biraz önce odamda idi, konuştuk, çok neşeli idi” dedi. Ve ekledi: “Arkadaşlar hac kur’ası çıkmış kendisine, sevinçten ağlıyor. Gel hocam bir kucaklaşalım” dedi. Musafaha yaptık, biraz kolonya sürdüler. Artık kendime gelmiştim. Öğretmenler odasına geçtim. Gözlerim yaşlı ve kızarmıştı. Teneffüse denk geldiği için arkadaşların hac kur’ası çıktığı için tebrikleri başladı.
Sanki hacdan dönmüşüm gibi oldu üç dört gün. Duyan arkadaşlar bahçede, koridorlarda tebrik etmeye başladılar. Hiç tahmin etmediğim arkadaşlar, şimdiden kendileri için dua talebinde bulunmaya başladılar. En enteresanı, kendisini ateist olarak adlandıran bir arkadaş, “Ben zemzem isterim” dedi. Bir başka arkadaş ise, “İsmimi ayağının altına yazacaksın ki, bana da gitmek nasib olsun.” dedi. Bir bayan arkadaş ise, “Ben dindar değilim, beyim Arabistan’da çalışıyordu. Kâbeyi ziyaret ettim. Orada farklı bir şey var” dedi. Birkaç gün sonra öğretmenler odasında otururken, bir bayan arkadaş “Hayırlı olsun arkadaşım, bir gidip gel bakalım” dedi.
Ben de teşekkür ettikten sonra, oturduğu masasına gittim. Hacla ilgili konuşurken kendisinin küçükken bir rüya gördüğünü, aslında hacca gitmeyi çok arzu ettiğini, ama bu yaşta o kalabalığa girmekten çekindiğini söyledi. Bu arada gözleri doldu, yaşlarını sildi. Hem de babasından kalan bir tesbihi hâlen sakladığını, imamesindeki hac resim-erini anlattı. Belli ki ciddi iştiyakı vardı. Ben de inşallah umre için gidersiniz, Kâbe’yi ve mübarek yerleri görürsünüz dedim. Özellikle Peygamber Efendimiz’i (asm) çok arzuladığını söyledi.
Cenab-ı Allah mübarek beldelerin hasretini çeken herkese ziyareti nasip etsin. Amin.