Ders sonrası arkadaşlarla sohbet ederken, derse katılan daha önce ismen tanışmadığımız bir arkadaşa, ismimi söyleyince karşı taraf seslice  benim ismimi tekrarlayarak teyid etti. Sonra da bana hitaben "Beni tanıdın mı?" diye sordu. Ben de yüzüne biraz baktıktan sonra "Hatırlayamadım" dedim. O ise "Ben bir dönem Rize'de görev yaptım, eğitimci Elvan" dedi. 

Çok sevinmiştim. Birbirimize sarıldık, kucaklaştık. Dile kolay tam kırk dokuz yıl önce tanıştığımız bir ağabeyimizle tekrar şifahî olarak musahabe imkânı bulduk.

1976 yılında Rize İmam-Hatip Lisesine başlamış ve dershanede kalmaya başlamıştık. Elvan Ağabey müfettiş olarak çalışıyordu. Onun ders okuyuşu, bize hitab şekli bambaşkaydı. Lise yıllarında böylesine ağabeylerle muhatab olmamız bizim Risale-i Nur’a sahip çıkmamıza vesile olmuş, katkı sağlamıştı.

O dönemde kardeşim de lisede okuyordu. Elvan Ağabeyle beraber o yılları yâd ettik. Bizim için dem ve damarlarımıza yerleşmiş unutulmayan yıllardır. Rize'de Risale-i Nur hizmetleriyle meşgul olan Murat Hutoğlu Ağabeyi nasıl unutabiliriz? Dairesini dershane olarak vakfetmiş, "Murat 131" marka arabası ile hizmete koşmaktan yorulmuştu. Eğitimci merhum Mehmet Zenginbal Ağabeyin kitap okuma sesi hâlen kulağımda. Yunus Ağabeyin vakfettiği bina da vardı. 

Halen hatırımda olan Ankara plakalı Anadol marka arabası... "Mübarek Anadol" diyesim geliyor. Nerede hizmet varsa oraya koşturulan bir araba. Öylesine yük taşırdı ki, bazen otobüs bazen de sanki kamyon olurdu. O ne heyecan ki, dershanede kalan talebelerin bir kısmı sadece Risale-i Nur hakikatlerini anlatabilmek için belediye otobüsleriyle seyahat etmeyi tercih ederlerdi.

O zaman Trabzon Karadeniz Teknik Üniversitesindeki ağabeyler bizim için güzel örneklerdi ve bu noktada Rize'yi desteklerlerdi. Sürekli ziyaretlerimiz vardı. Tabiî ki bir lise öğrencisi için üniversiteli birisiyle muhatab olmak o zaman için önemliydi. Trabzon’dan gelen ağabeylerden matamatik bölümünde okuyan Hüsnü Ağabeyi hiç unutmak olur mu? Dershaneye geldiğinde önce mutfağa girer bulaşıkları yıkardı. Ayrıca gece uyandığımızda genellikle uyanık olduğuna şahid olurduk. 

Eski günlerdeki şevk ve heyecanı yeniden yaşayalım inşallah.