Yazar, konferans salonda öğrencilere şu şekilde hitap eder: “Tercih edeceğiniz hangi meslek dalı olursa olsun önce şuna dikkat etmelisiniz. Seçeceğiniz mesleği öncelikle sevmelisiniz ve bu mesleğin en iyisi olmak için de bir hayaliniz olmalıdır. Mesleğimin en iyisi olacağım, demek istiyorsanız öncelikle özgüveniniz tam olmalıdır. Ayrıca kendinizi geliştirirken, zirveye tırmanırken kendinize gerçekten inanmalısınız. Seçeceğiniz mesleğinizin sevgisi başınızı döndürmeli ve yüreğinize aşk derecesinde yer etmelidir. Mesleğinizi icra ederken öyle bir yaşayın ki zaman ve mekânı unutacak duruma gelin. Şunu iyi bilin ki zirveye varmanın yolu ruhen ve bedenen adanmışlıktan geçer. Çalıştığınız her bir günün diğer günlerinize göre daha yüksek bir performans ve potansiyelinizi ortaya koyacak bir düzeyde olması gerekmektedir. En önemlisi bir çalışmada yol alırken yüksek seviyede “tatmin” duygusunu tüm varlığınızla hissetmelisiniz. Eğer seçeceğiniz mesleği sırf işsiz kalmamak korkusuyla seçmişseniz ömür boyu sevmediğiniz bir işi yapacak ve mutsuz olacaksınız. Eğer mesleğinizi isteyerek, severek seçmişseniz onu hayalinizde inşa edin ve cesaretle zirveye odaklanın. Mesleğinizi daha iyi tanımak ve geliştirmek istiyorsanız bol bol araştırmalar yapın. Hedefe odaklandığınızı hissettiğiniz an yolunuz açık ve aydınlık olacaktır. Mesleğinizle ilgili kendinizi geliştirici okumaları sürekli yapın ve bu meslekte en iyisi olduğunuzun hayalini çekinmeden kurunuz. Bu yolda yol alırken en büyük güç kaynağınız kendinize olan inancınız olacaktır. Bir de işiniz, derdiniz olsun. Bu çalışmalardan sonra zirve ayaklarınız altında sizi bekliyor olacaktır. Zirveye çıkarken en büyük engeliniz kararınızda duyduğunuz şüphelerdir. Kararınızda şüphe yoksa tutku sizi mesleğinize bağladığı gibi sizi büyük bir güçle harekete geçirecektir. Tutku ile bağlanma oldu mu artık işinizi hamur gibi evirip çevirebilirsiniz. Diyelim ki mesleğinizi seçtiniz ve yola koyuldunuz. Bir müddet sonra işler istediğiniz gibi gitmedi. Yapacağınız ilk iş ‘Ben bunu yapamam!’ cümlesini hayatınızdan çıkarmanızdır.”

Yazar, konuşmasına şunları da ilave eder: “Bu yolda merak etme, kendini teyit etme ve sınama kılavuzlarından hiçbir zaman vazgeçmemek gerekir. Edindiğiniz her bir tecrübe inancınızı, gücünüzü artıracak ve her biri beraberinde korkunuzu da alacaktır. Bir yolda yürürken ‘Bu kadar çalışma, hasta olacaksın. Hayat çok güzel etrafına bir baksan!’ gibi caydırıcı sözler moralinizi bozmasın ve şevkini kırmasın. Şuna iyi bilelim kimsenin sizi anlamasını beklemeyin. İçinizden gelen heyecanlı akış ve tutku sizin yelkeninizi şişirecek, rüzgârınız olacaktır. Bir zaman sonra hızınıza siz de inanamayacaksınız. Herkes hayatı boyunca bir işte nasıl uzmanlaşır ve nasıl en iyi olur, sorusuna cevap arar. Bu sorudan yola çıkılarak üzerinde durulan on bin saat kuralı var. Kurala göre eğer kişi bir konu üzerinde yoğunlaşarak on bin saat çalışırsa o konuda dahi olur. Sekiz bin saat çalışırsa o konuda uzman olur. Yapılan tüm çalışmalar sonunda şu sonuca varılır. Çaba ve öğrenme olmadan hiçbir iş ve meslekte zirveye çıkılmaz. Bir tohumun hayali nasıl ağaç olmaksa kişinin de hayali işini veya mesleğini görerek, hissederek, yaşayarak yoluna devam etmektir.”