Doktora bunalımdan şikâyetçi biri gelmiş. Yapacak işlerinin çokluğundan, bu işleri de kendinden başka kimsenin halledemiyeceğinden söz etmiş. 

Hekim: “Bu işleri başka biri yapamaz mı?” diye sormuş.

Adam “Hayır, o işlerin üstesinden ancak ben gelebilirim” diye cevap vermiş.

“Sana bir reçete vereceğim. Bu reçeteyi aynen uygulaman gerekiyor” demiş doktor.

Reçetede aynen şunlar yazılıymış: “Her gün işi bırakıp iki saat yürüyüş yapacaksın. Ayrıca haftada yarım gün de mezarlıkta kalacaksın.” 

Hasta:

“Yürüyüşü anladık, ama mezarlık da ne oluyor?” diye sormuş.

Doktor: “Orada mezar taşlarına bakmanı istiyorum. Mezarlıklar, kendini vazgeçilmez sananlarla doludur. Sen de buraya geldiğinde, senin işlerini yapanlar muhakkak bulunur’ diye sözünü bitirmiş. (Tebessüm Saati)