Sultan Fatih bir cami yaptırıyordu. Bu caminin mimarı işinin ehli olan bir Rum’du. Mabet yapılırken kullanılacak mermer sütunları konusunda bu Rum mimar ile Sultan Fatih arasında bir anlaşmazlık çıktı. Rum mimar, bu sütunları yaparken mimariye uygun olması gerekçesi ile Fatih’in dediği şekilde değil de, kendi düşüncesi doğrultusunda yaptı. Bunu gören Fatih öfkelendi. Rum mimarın, caminin estetiğini bozmak için böyle yaptığını düşünerek onun elini kestirdi. Eli kesilen Rum, Sultan Fatih’ten dâvâcı olmak için kadı Hızır Çelebi’ye giderek müracaatta bulundu. Hızır Çelebi, Rum mimarı dinledikten sonra bilirkişi heyetinden bu meseleyi araştırmalarını istedi.
Araştırma ve inceleme sonucunda tesbit edildi ki: Rum Mimar, caminin estetiği bozulsun da kötü gözüksün diye değil, gerçekten de mimariye uygun olsun diye öyle inşa etmiş. Anlaşıldı ki Fatih haksız. İstanbul ile birlikte nice ülkeleri ve krallıkları fetheden, çağ açıp çağ kapayan Sultan Fatih, sanık sandalyesinde yargılanıyor. Hüküm verildi. Kısasa kısas yapılacak. Rum mimarın elini kestiren Fatih’in de eli kesilecekti. Bu adalet karşısında Rum mimar kısas hakkından vazgeçerek cezanın paraya çevrilmesine razı oldu. Fatih kendi mal varlığından bu cezayı ödeyecekti.