“Mübarek Süleyman” olarak da bilinen Barlalı Süleyman, Barla’da fakir bir aileye mensup olup; mânen zengin bir şahsiyetti. O, Hazret-i Üstad’ın Barla’da bulunduğu yıllarda etrafında pervaneleşenlerdendir.

Yine bir Cuma gecesi “dua ve niyaz” için  Çam Dağı’nda, Üstadının yanındadır. Üstad’ın Barlalı Mübarek Süleyman ile alâkadarlığı  Nur’un satır aralarına da yansır. Üstad Hazretleri, On Altıncı Mektup’da Mübarek Süleyman’dan ve onun o sâfiyane halinden şöyle bahseder:

“Hatta, ‘Süleyman’ isminde mübarek bir misafirim vardı. Benim ekmeğim de ve onun ekmeği de bitiyordu. Çarşamba günüydü, dedim ona: ‘Git, ekmek getir.’ İki saat, her tarafımızda kimse yok ki oradan ekmek alınsın. ‘Cuma gecesi senin yanında bu dağda beraber duâ etmek arzu ediyorum’ dedi. Ben de dedim: ‘Tevekkelnâ alâllah; kal.’ Sonra, hiç münasebeti olmadığı halde ve bir bahane yokken, ikimiz yürüye yürüye bir dağın tepesine çıktık. İbrikte bir parça su vardı. Bir parça şeker ile çayımız vardı. Dedim: ‘Kardeşim, bir parça çay yap.’

O, ona başladı. Ben de derin bir dereye bakar bir katran ağacı altında oturdum. Müteessifâne şöyle düşündüm ki: Küflenmiş bir parça ekmeğimiz var; bu akşam ancak ikimize yeter. İki gün nasıl yapacağız ve bu sâfi-kalb adama ne diyeceğim, diye düşünmedeyken, birdenbire başım çevrilir gibi başımı çevirdim. Gördüm ki, koca bir ekmek, katran ağacının üstünde, dalları içinde bize bakıyor.

Dedim: ‘Süleyman, müjde! Cenab-ı Hak bize rızık verdi.’ O ekmeği aldık; bakıyoruz ki, kuşlar ve hayvânât-ı vahşiye, hiçbiri ilişmemiş. Yirmi-otuz gündür hiçbir insan o tepeye çıkmamıştı. O ekmek ikimize iki gün kâfi geldi. Biz yerken, bitmek üzereyken, dört sene sadık bir sıddîkım olan müstakim Süleyman, ekmekle aşağıdan çıkageldi.” (Mektubat, YAN, s. 111)

Barlalı Süleyman Köse, nam-ı diğer Mübarek Süleyman 1898 yılında Barla’da dünyaya geldi. 20 Ekim 1963 tarihinde de  ahirete göç eyledi.