İkindi sonrasında güneşin batışıyla ufuklarda yer yer kızıllıklar fark ediliyordu. Gökyüzü gri bulutlarla kaplı, sonbahar esintilerinin serinliği yüzümüzü okşuyordu. Tenha kırlar, boş tarlalar ve bozulmuş bahçeler, bağlar hazan rengine bürünmüş güz mevsiminin manzarasını sergiliyordu. Akşam vaktinin sükûnetiyle yol alırken kalbimizdeki huşu ile tezekkür ve tefekkür yakın bir köyden gelen akşam ezanının tekbir sesleri İlahi huzura, felaha, salata davet edildik. 

Kâinatta her faaliyet okunması, anlaşılması gereken hikmetli bir mektup, mesaj ve işaretlerdir. Bir sanatkârın yaptığı eserler, kendi ustasının bütün özelliklerini, vasıflarını, maharetini tarif ederler. Etrafımızda gördüğümüz her şey bir mektup bir mesaj gibi okunması gereken manaları, sırları, hakikatleri hatırlatıyorlar.  

Cenab-ı Hak, kâinatta nizam intizam içinde tebdil, tağyir, tahvil ederek yeknesaklık ve ülfet perdelerini aralayıp varlıklar üzerinde tecelli eden isimlerinin tezahürünü, ilmini, iradesini, hikmetini, kudretini gösteriyor. Hayatın güzelliklerini ve yaratılış mucizelerini nazara veriyor. Kur’an-ı Kerimde birçok ayet okumayı, akıl etmeyi, tefekkür etmeyi emreder, tekrar eder.

Her canlının yaratılış sırrı, vücudu, şekli, siması, sıfatı, rızkı, ihtiyaçlarının karşılanması gibi binlerce hikmet, rahmet ve faaliyet, “kâinatın ve envaının sessizce konuşması konuşturmasıdır.” şeklinde ifade eden Bediüzzaman, kâinat kitabını okumayı ve anlamayı tavsiye ediyor. Risale-i Nurlarda tahkiki iman ve tefekkürle bakarak “herşeyde rahmet-i İlâhiyenin izini, özünü, yüzünü görüp her şeyde kemâl-i hikmetini, cemâl-i adaletini müşahede” etmenin faziletleri anlatılıyor.

Sultandağı’nda mahalli yemek çeşitleri ve bol meyve ikramlarıyla misafir edildik. Sohbet salonunda görme engelli bir kardeşimiz Risale-i Nur’dan Tabiat Risalesini kabartma yazıyı okumaya başladı. İnkârcı fikir karanlıklarını nur hakikatlerinin kuvvetli delili, ispata dayalı muhtelif misallerle Allah’ın varlığını, birliğini ve kâinatta her şeyin O’nun ilimi, iradesi, kudretiyle idare edildiğini salondaki kalabalık insanlar dikkatle, hayretle ve merakla dinlediler.  

İkinci dersi genç bir üniversiteli kardeşimiz Yirminci Mektub’u okudu. Sabah ve akşam namazlarından sonra okunmasının çok fazileti bulunan ve İsm-i Azam mertebesini taşıyan tevhid cümlesinin hakikatlerini, müjdelerini nazar verdi. Kelime-i Tevhidin insan ruhuna verdiği süruru, huzuru, inşirahı, saadeti, ferahı anlamak için yerinden tekrar, tekrar okumak, dinlemek gerekir…

Kâinatta her şeyin hizmetleriyle, faaliyetleriyle, nizam ve intizam içinde çalışmaları sessiz çığlıklarla sahibini, malikini bütün vasıflarıyla, isimleriyle ve sıfatlarıyla anlattığını tefekkür ettik. Sultandağı’nda bir akşam sohbetinde huzur, ferahı bulduk. Güler yüzlü, temiz kalpli, misafirperver insanların arasında müstesna bir muhabbetin bereketli zamanında huşuya, huzura, sürûra, şevke vâsıl olduk.  

Ayrıldığımızda vakit hayli ilerlemişti. Gecenin karanlığı, yeryüzüne siyah perdesini çekilmiş, mahlûkat hafi zikrine dalmıştı. Minibüs dönüş yolunda süratle yol alırken herkes anlatılan dersin hülasasını, geçen bir günlük ömrün muhasebesini yapıyordu…