Bir gün evvel Bursa vakfımızda, Kâzım Güleçyüz‘ün, güzel bir seminerine iştirak edip, ertesi gün, Ankara Maltepe dershanesinin açılışına, Bursa’da mukîm, 70’li senelerde Ankara’dan mezun; Beytullah Kurtoğlu, Coşkun Ebinç ve Murat Nardağ ile beraber, dört arkadaş Ankara’ya gittik.

Çok güzel ve nurlu hâllerin yaşandığı, dolu, dolu geçen programa, bir gün önceden YK toplantısında bulunan, YK üyeleri de bulundu. Bayağı kalabalık bir zeminde yapılan açılış safhasının bütün karelerini burada zikretmek biraz zor olacak. Ancak, oraya gelip, o hava teneffüs edilecek ki anlaşılsın.

Ankara ve Maltepe, bizim için ayrı bir hususiyete hâiz. Ankaralı olmamız ve açılışı yapılan binanın hemen, üç yüz metre kadar aşağısında, mezun olduğumuz Gazi Mühendislik, Mimarlık Fakültesinin bulunması bizi oralarla irtibatlandırıyordu.

1970 senesinde, Ankara’da Risâle-i Nurlarla müşerref olup, cemaat içine dâhil olunca, o zaman yek vücud olan ve iftirakların yaşanmadığı mabeynimizde, hizmetler daha bir güzel ve şevkle, ihlâsla, uhuvvetle devam ediyordu. O zamanlar, on civarında sohbet mekânımız vardı. Şimdilerde maşâallah, saymak bile zor.

Bizim okuduğumuz 70’li senelerde, okuldan çıkınca veya boş vakitlerimizde, okulun iki tarafında bulunan, “Uzay” ve “Aytuna” apartmanlarında bulunan arkadaşları ziyarete giderdik. O zaman, şu andaki Maltepe dershanemiz yoktu. Bizim mezuniyetimizden, seneler sonra açılmıştı. Bu açılışımıza gidince, gözüm biraz maziye daldı. O, eski günleri hatırladım.

Güzel bir açılış ve muhabbetî hâllerden sonra, mezkûr dört arkadaş, ertesi gün Bursa’ya avdet ettik, şükür. Cenab-ı Hak, hizmetlerimiz ve faaliyetlerimiz hayırlı, aramızda da ittihad ve uhuvveti, muhabbeti nasib eylesin inşâallah!