Birkaç haftadır ortalarda yokum, çünkü hepinizin bildiği gibi okulumuzda hermes düzenlenmişti. Beni de 50 bin dolarlık çantaları satayım diye standların başına koydular. Ben de “ben sadece stand up bilirim” deyip yaprak sarması yedim. Tam 2 hafta boyunca sürdü bu yaprak sarması yeme işi biraz yoruldum açıkçası. Hatta gayretimden dolayı müdürden prim istemeye gittiğimde “az daha yeseydin yaprak sarması yemekten emekli olacaktın” dedi. Keşke az daha yeseydim yaa hep böyle kaçırıyorum işte fırsatları. Canım müdürüm keşke daha önceden söyleseydi böyle bir şansım olduğunu. Açıkçası bana ufak da olsa bir özür borçlu olduğunu düşünüyorum. Özür demişken müfredatta bu hafta özür dilemeyi öğretecekmişim. Bilmediğim hiçbir şeyi öğretemem ben. Çünkü hayatımda hiç kimseden özür dilemişliğim yok. Özür dilemeyi gerektirecek hiçbir şey yapmadığım için buna ihtiyaç duymadım. O yüzden müfredatı yazan arkadaştan da özür bekliyorum. Hatta sizden de özür bekliyorum. AB, ABD, YPG, EYT, YŞSN ne varsa hepsinden özür bekliyorum. Kaynaştırma harflerinden ne istiyorsunuz diye de sormayın boşuna. 1 tane arkadaşım olmadan geçirdiğim şu onca yılda beni bir kişiyle kaynaştırma gayretinde bulunmadılar. Hatta yakın zamanda Gülben Ergenekon sanılmışlarını (sanıklarını) salıveren Akpar Ti hükümetinden de özür bekliyorum. Çok alıştıkları için özür dilemeye benden de dileyiverirler diye düşünceye gark olacakken düşüncelerime yayın yasağı geldi. Benim gibi bir düşünce adamının düşüncelerine yayın yasağı gelmesi demek balığı susuz bırakmak gibi bir şeydir! O yüzden lütfen balıklarınızı sulayınız ve bana düşüncelerimi geri veriniz, ama düşünce veriniz ayaktayken bir işe yaramıyorlar.

Mistır Arnıld Ücretsiz öğretir