Birleşmiş Milletler’de Filistin devletinin tanınma aşamasına gelindiği bir zamanda bu hadisenin meydana gelmesi, akıllara mevcut vahşetin hangi maksat ile sergilendiğini getirdi. Kadın, çocuk, bebek, ihtiyar, hasta demeden atılan bombalar, on bini aşan insanın ölümüne sebep oldu.

Dünya kamuoyu bu vahşeti seyrediyor. Vicdan sahibi halk kitleleri, dünyada miting meydanlarını doldurarak vahşetin durdurulmasını haykırmaktadırlar.

İşin en acı tarafı, İslam dünyasından ciddi feryatların işitilmemesi, ehli imanın infialine sebep olmaktadır. Hastaneler bombalanmaktadır. Yakın zamanda 39 bebeğin oksijensizlikten, göz göre göre ölümleri, vicdanları sızlatmaktadır.

Batı, bu hadiseleri teşvik etmekte ve yangına adeta körükle gitmektedirler. Bir “hamiyet-i âliye” galeyana gelmesi gerekir. Özellikle İslam dünyası, gerekli her türlü baskıyı yapmalı ve bu vahşete seyirci kalmamalıdır.

Ülkemizdeki mevcut iktidarın, sönük ve zevahiri kurtarmak için yaptığı söylemler, bir fayda vermemektedir. Zulme sessiz kalan, zulme ortak olmaktadır.

Kaybedenler, bu vahşeti yapanlardır.

Vefat eden ehli iman ise şehitlik mertebesine çıkarak, dünyanın sıkıcı hallerinden kurtularak, ebedi saadete gitmektedirler.

Ehli iman, nerede hata yaptıklarını idrak etmeli, zalimlere fırsat verecek tutum ve davranışlardan uzak kalmalıdırlar.

Bediüzzaman hazretlerinin “Bizim düşmanımız, cehalet, zaruret ve ihtilaftır” gerçeği, sadece yüzyılın dersi değil, kıyamete kadar devam edecek olan bir tesbittir.

Dualar ayyuka çıkmalıdır. Ve bu vahşet artık bitmelidir.

Zira gözlerde yaş kalmadı. Kalplerimiz taş kesilmeden, ağlayan masumların seslerine ses verin...

Gazze yanıyor, ateşi sizleri de yakmasın…