Gençlere konu seçerlerken, ‘Eğitici bir konu bulun’ diyorum. Dünyayı kurtarmaya kalkmayın, Türkiye’nin halledemediği meseleleri oturumlara getirmeyin, ama yapacağınız çalışma, gençlerin seviyesine uygun olsun, ortama bir tat katsın ve küçük bir ihtiyaca cevap versin. Bu çerçevede her türlü konu konuşulabilir’ diyorum.

İlginç konular konuşuluyor. İşte bunlardan birisi. Arkadaşımız, ‘deist’miş. Kürsüye çıktı ve konuşmaya başladı. Bunlar tanrıyı kabul eder, onun hiçbir buyruğunu kabul etmezlermiş.

Arkadaşımızın elinde bir metin yok. Doğaçlama konuşuyor. Biraz dinliyoruz. Ama anlaşmamız böyle değildi. Ben devreye giriyorum; ‘Sen otoriteyi kabul ediyorsun, ama kurallarını tanımıyorsun. Tanrı var diyorsun, Kur’ân, O’nun değil diyorsun. Peygamberi de reddediyorsun. Bu şuna benziyor. Sen sınıfta hocayı kabul ediyor, otoritesini tanıyorsun, ama koyduğu kuralları tanımıyorsun. (estağfirullah diyor) Ben size dedim ki, konuşma hazırlığınız metin haline gelecek, kaynaklardan yararlanacaksınız, bilimsel bir tarafı olacak. Yani ilk kez siz o şeyi ortaya çıkarmayacaksınız. Ama durum onu gösteriyor ki, sen internette gezen ne dediği belirsiz, kimin olduğu belli olmayan, neyi savunduğu belirsiz bilgilerle gelmişsin. ‘Olmadı’ diyorum. Anlaşmalara uyulmadı, diyorum. Bu, sizi dinleyecek insanlara saygısızlık olur. Onları ciddiye almamak olur.’ diyerek kuralları hatırlatıyorum. ‘Yani kendi evinde, babanın varlığını kabul eden bir birey, onun koyduğu kuralları tanımazsa ne olur?’ diyorum. Mevzu anlaşılıyor. O da bu durumu kabul ediyor. Ve biraz da pişmanlık hali içerisinde, ‘Ben aslında Müslümandım. Sonra bir grupla tanıştım ondan sonra bu fikirleri savunmaya başladım. Ama kimseye, kimsenin inandığı değerlere bir saygısızlık yapmam. Anlatılan veya anlatılacak görüşlere de kapalı değilim.’ diyor.

Genç, ‘Bu konu kitaplarda geçmiyor. Bilimsel olarak da ispatlanmış değil. Savunucuları da daha çok sanal ortamda kişiler.’ diyor. Durum anlaşıldı. Yani insanın bu kadar kolay nefis ve şeytanın oyununa gelmesi, bu kadar kolay ne savunduğu belirsiz, nereye varacağı meçhul bir yola kendini bırakıvermesi ve bu kadar ucuza gitmesi ilginç?

İnsan, toplumların önderi olmuş, saygın, güvenilir, yüz yirmi dört bin enbiyayı, yüz yirmi dört milyon evliyayı, milyonlarca sıddıkı, âlimleri, itimat edilen büyük zatları, onların ifade ettikleri hakikatleri bir kenara bırakıyor da, hiçbir kutsal kitapta yer almayan, hiçbir büyük zatın eserinde yer vermediği, kabul etmediği, sadece nefis ve şeytanın hileleri olan, tuzakları olan söylemleri, safsataları savunur hale gelebiliyor! İşte düşündürücü olan da budur.

Âlemde kuralsız, kaidesiz, bir otorite var mı?

O zaman Allah varsa, Yaratıcı varsa, kural ve kaideleri de, o kural ve kaideleri yazan Kitabı da, o kitabın Dellâlı da (asm) olacaktır.

İnsandaki nefis ise sorumluluktan, kulluktan kaçmak için sürekli farklı yollar arayışındadır. Ama beyhude. Ya kul olacaksın ya da kul olacaksın. 

İçinde olduğumuz geçerli kanunlar O’nun (cc).

Öldür ölümü öldürebilirsen. Kapat kabri kapatabilirsen, yoksa, sus!

Densizlik, deistlik etme!