Çocuklarımıza küçük yaşlarda kazandırmamız gereken eğitimlerden biri de yaşadığımız çevrede yaşayan ağaçları, bitkileri, kuşları tanıtmak, sevdirmeye çalışmak olmalı. Önce anne babalar olarak bizler tanıyıp seveceğiz elbette komşumuz olan canlıları ki evlâtlarımıza da tanıtalım, sevdirelim.
Serçe, karga, martı, güvercin, kumru, sığırcık, saka, bülbül, hüdhüd…
Çınar, çam, selvi, defne, ıhlamur, erik, kiraz, dut ağaçları…
Ebegümeci, semizotu, ballıbaba, ısırgan, karahindiba…
Pavlonya, sümbül, erguvan, manolya…
Bunlar metropol şehirlerinde bile hemen her yeşil alanda eğer dikkat ederseniz görebileceğimiz komşu ağaçlarımız, bitkilerimiz, kuşlarımız..
Konu ile ilgili resimli kitaplar, hikâyeler, çocuk şarkıları, yakından izleme için dürbün gibi cihazlar komşu canlılarımızla tanışmayı ardından da muhabbeti getirecektir. Bu konudaki sanal dünyada yaşadığımız çevrede bulunan çok detaylı tabiat komşularımız bilgisine ulaşılabileceğimizi hatırlatalım.
MUTLU ÇOCUKLAR
Çevremdeki çocukları gözlemlediğimde ne kadar bereketli zengin bir çocukluk dönemi geçirdiğimi fark ediyor şükrediyorum. Bununla birlikte çocuklarımız için üzülmüyor da değilim. (Buna rağmen ümitsiz de değilim) İlkokul döneminde tatillerde eğitim için kaldığım babaannemin yanından anne babamın vazife yaptığı köye gittiğimde benim için macera başlardı. Zaten okulda öğretmenimiz çocuk şarkıları, hikâyeler de dahil olmak üzere ağacın, kuşun, çiçeğin sevgisini kazandırırdı bize. Önce yaşlı dut ağacına merhaba der, arkadaşlarımla onun koca gövdesini kucaklamaya çalışırdık. Dallarını aramızda paylaştığımız dut ağacı güvenilir dallarıyla ikinci adresimizde. Her sabah gece boyunca pişirdiği tatlı dutları servis ederdi bize. Biz de onun dallarına zarar vermeden kuşlarla birlikte dutların keyfini çıkarırdık.
Erik, badem, armut ağacı dut gibi güvenilir dallara sahip değildi. Beklemediğiniz bir anda ayağınız boşlukta kalabilirdi. Ona göre tedbir alırdık. Ağaçların da tıpkı insanlar gibi karakterleri mi vardı?
En son birkaç yıl önce çocukluğumun yaz tatillerinin geçtiği köye uğradığımda yaşlı dut ağacını yerinde görmek eski bir baba dostunu görmek gibi sevindiriciydi.
HÜLÂSA
Çocuklarımızı yaşadığı çevreye duyarlı, ağacın, çiçeğin, kuşun, hayvanın hukukuna saygılı fertler olarak yetiştirmeye gayret etmek çok önemli bir eğitim. Bu eğitimi çocuklarımıza kazandırmadıkça orman yangınları da rant zihniyeti de azalmayacaktır.
“Kıyametin kopacağını bilseniz elinizdeki fidanı dikin” diyen bir Peygamberin (asm) ümmeti olduğumuzu unutmayalım.