1908’de Meb’usan Meclisi’nde Konya mebusu olarak vazife yapmıştır. Birinci şer’iyye ve evkaf vekili olarak da çalışmıştır. Babası ulemâdan Çelik Hüseyin Efendidir. Mehmet Vehbi Efendi, Hâdim’de ve Konya’da tahsil ettikten sonra müderris olmuş, Ali Gâv Medresesi’nde, Konya Hukuk Fakültesinde yüzlerce talebe yetiştirmiştir.

Risale-i Nur’ların yazıldığını bilseydim tüm eserlerimi yakardım

Üstad Bediüzzaman Hazretleri’nin talebelerinden (Vahşi) Şaban Akdağ, hatırasını şöyle anlatmış: “Ha­cı­lar Köy­ü’n­den ko­yun ço­ba­nı, Vehbi Efendi’ye ‘Ho­cam! Bir Be­di­üz­za­man gel­di Is­par­ta’ya, [okunup okunmayacağına dair] eser­le­rin­den biri­ni oku da ba­na bir yol gös­ter.’ di­yor. ‘Pe­ki’ di­yor ve Yir­mi Bi­rin­ci Lem’ayı hem oku­yor, hem ağ­lı­yor, hem ye­min edi­yor, ‘Kar­de­şim, Meh­med Veh­bi’nin im­da­dı­na Be­di­üz­za­man ye­tiş­ti. Eğer bu eser­le­rin ya­zıl­dı­ğı­nı gör­sey­dim, bü­tün eser­le­ri­mi ya­kar­dım ben!’ di­yor. ‘De­ğil eli­ni, ayak­la­rı­nın al­tı­nı öp, be­ni de ta­le­be­li­ği­ne ka­bul et­sin, se­lâm söy­le…’ di­yor. 

“Dön­dük­ten son­ra Üs­tad, cüm­le ka­pı­sı­nın önü­ne çı­kı­yor, ‘Ke­çe­li! Sah­ra do­lu­su kır­mı­zı ko­yu­nu ta­sad­duk et­tin.’ di­ye­rek il­ti­fat edi­yor. Ço­ban da ‘Sa­ye­niz­de Üs­tad’ım…’ di­yor.”