Risale-i Nur Külliyatı’ndan olan ‘lâhikalar’a baktığımızda hem Üstad Bediüzzaman Said Nursî’nin hayatında hem de Nur Talebelerinin Risale-i Nurlar’la meşguliyetleri nisbetinde berekete mazhar oldukları görülür. Bu sebeple Risale-i Nur’da yer alan bereket konusundaki bazı misalleri hatırlatmak istedik.
Hizmette çalışmadan dolayı maişetteki bereketle iktifa edilmesi: “Risale-i Nur’un mazhar olduğu binler keramet-i ilmiye ve intişar-ı hizmetteki teshilat ve çalışanların maişetindeki bereket gibi ikramat-ı İlâhiye umuma kâfi gelir; daha başka şahsî kemalat ve kerameti aramıyorlar.” 1
Tahiri’nin hediye ettiği tatlıların bereketi: “Kahraman Tahiri’nin teberrük olarak getirdiği tatlı lokmalar, âcip bir bereketle, hergün ikişer üçer yediğim halde bitmiyordu. Hayret ederdim. Bugün adetimle iki alacaktım; baktım yalnız iki tane kalmış. İktisat için birisini aldım. Aynı saatte, Hıfzı’nın iki masum evlâdının, bir kutu içinde yazdıkları nüshalar altında şekerden, ekmekten, aynen Tahiri’nin lokmaları gibi, hem onun miktarında elime verildi.” 2
Bereketin bir ikram-i Rabbaniye olması: “Fakat kast ve niyetimiz olmadan, inayet cihetinde gelen bereket gibi ikrâmât-ı Rahmâniye, hizmetin makbuliyetine bir alâmet olduğundan, nefs-i emmâre karışmamak şartıyla ruhumla kabul ederim.” 3
Nafakası için çalışamayan Nur Talebelerinin tayinatındaki bereket: “Şimdi mânevî Medresetü’z-Zehranın dört beş vilâyetinde hayatını Risale-i Nur’a vakfeden ve nafakasına çalışmaya zaman bulamayan fedakâr Nur Talebelerinin tayınatına acip bir bereketle kâfi gelen ve Nur nüshalarının fiyatı olan o mübarek sermayeyi ben öldükten sonra da o hâlis, fedakâr kardeşlerime vasiyet ediyorum ki, altmış yetmiş sene evvelki kaidemi yetmiş sene sonraki şimdiki düsturlarıma aynen tatbik etsinler.” 4
“Beş talebenin tayınatını Van’da Eski Said kabul etmiş, o az para ile bazan talebesi yirmiye, otuza, altmışa kadar çıktığı halde kendi talebelerinin tayınatını kendisi veriyordu. O kanaat ve iktisadın bereketiyle ve kendi beş altı mavzer tüfeğini satmakla istiğna kaidesini bozmadı.” 5
Hüsrev Abinin Üstad’a gönderdiği gülyağındaki bereket: “Medâr-ı hayret bir lûtf-u bereket: Gül fabrikasının kâtipliğiyle Risaletü’n-Nur’a intisap eden Hüsrev, iki buçuk sene evvel bir küçük şişe gülyağı göndermişti. Mütemadiyen istimal ettiğim halde daha bitmedi, devam eder. Kardeşiniz Emin yanımdadır. Bu berekete şehadet eder.” 6
Barla’da bir zatın Bediüzzaman’a gönderdiği tatlının beş altı misli bereketli olması: “Bir zaman, Barla’da bir zat, ağaçtan bir kutuda, cevizli bir tatlı bana göndermişti. Mukabilini verdiğim o bir buçuk kilo lokmalardan hergün altışar tane ben kendim yerdim ve bazan o kadar ve daha ziyade başkalara teberrük olarak verirdim. Sıddık Süleyman bu hadiseyi belki tahattur eder. Bir aydan ziyade devam etti. Sonra, merhum Galip Beyle hesap ettik, onun beş altı misli bereket içinde olduğuna kanaatimiz geldi.
Ben o vakit dedim: ‘Bu zatta ehemmiyetli bir bereket, bir ihlâs var.’ Şimdi tahmin ve tahattur ediyorum ki, o zat Hacı Hafız imiş. O acip bereketin şimdi sırrı çıkmış.” 7
Hacı Hafız’ın Üstada verdiği tatlıdaki bereket: “Medrese-i Nuriyenin mürşidi, müessisi ve müdebbiri Hacı Hafız kardeşimizin bu defa üçüncü olarak bir teberrükünü gördük. Tâ Barla’da iken tatlı lokmaların kerametli, acip bereketi ve Isparta’da İktisat Risalesi’ni tatlılaştıran iki buçuk okka balın harika bir hadiseye sebebiyet vermesi.” 8
Dipnotlar:
1- Bediüzzaman Said Nursî, Emirdağ Lâhikası, 77.
2- A.g.e, s. 85.
3- A.g.e. s. 97.
4- A.g.e. s. 146.
5- A.g.e. s. 260.
6- A.g.e. s. 432.
7- A.g.e. s. 433.
8- B. Said Nursî, Kastamonu Lâhikası, s. 10.